بررسی غلظت فلزات سنگین در مخازن آب چاه نیمه های استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۸۹
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره: 22، شماره: 90
- کد COI اختصاصی: JR_JMUMS-22-90_013
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 78
نویسندگان
Department of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
Department of Geology, Faculty of Sciences, Azad University of Zahedan, Zahedan, Iran
Department of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
MSc Students of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
Department of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
چکیده
سابقه و هدف: برای حفظ محیط زیست، بهداشت عمومی و کنترل آلودگی باید اطلاع دقیقی از میزان آلاینده ها به خصوص فلزات سنگین در محیط های آبی داشته باشیم. فلزات سنگین پایداری بالایی داشته و توانایی ایجاد خطر در موجودات زنده را دارند. لذا این تحقیق به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین و مقایسه نتایج آن با استانداردهای ملی و جهانی صورت گرفت. مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی مقطعی در بهار ۱۳۸۹ انجام شد. در طول مدت تحقیق، تعداد ۴۸ نمونه از ۱۶ ایستگاه (۷ ایستگاه چاه نیمه۱، ۵ ایستگاه چاه نیمه۲ و ۴ ایستگاه چاه نیمه۳) برداشت و غلظت فلزات سنگین (آهن، مس، سرب، بر، نیکل، وانادیوم، کادمیوم، سلنیوم، کروم، آرسنیک و جیوه) با دستگاه ICP-OES اندازه گیری گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها و مقایسه آن ها با استانداردها نشان داد که میانگین غلظت کروم در چاه نیمه شماره ۱ فراتر از استاندارد ملی و سازمان بهداشت جهانی (WHO) و میانگین غلظت کادمیوم، نیکل، سرب در چاه نیمه شماره ۱ و کادمیوم، سرب در چاه نیمه شماره ۲ و۳ فراتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی بود. استنتاج: در سال های اخیر تحقیقات متعدد نشان داده است مواد آلوده کننده مختلف مانند عناصر فلزی از راه های گوناگون طبیعی و مصنوعی (فعالیت های انسانی) به سوی آب ها منتقل گردیده که پایش زیستی می تواند روش مطلوب و رضایت مندی برای اندازه گیری میزان فلزات سنگین و در دسترس بودن زیستی آن ها باشد. لذا برنامه ریزی جهت پایش مستمر منابع آب ضروری به نظر می رسد.کلیدواژه ها
pollution, chahnimeh, heavy metal, sistan-va-baloochestan, آلودگی، چاه نیمه، فلزات سنگین، سیستان و بلوچستاناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.