CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی

عنوان مقاله: اپیدمیولوژی، عوامل خطر و پیامدهای بالینی بیماران بستری با عفونت پای دیابتی
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-25-129_009
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:

احمد علیخانی - Assistant Professor, Department of Infectious Diseases, Antimicrobial Resistance Research Center, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
محمد زمان مرادی - Infectious Diseases Resident, Student Research Committee, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
شایان علیخانی - MSc Student in Laboratory Sciences, Student Research Committee, Faculty of Medicine, Mazandaran University Of Medical Sciences, Sari, Iran

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: عفونت های پا شایع ترین مشکل و علت اصلی ناتوانی و بستری در بیماران دیابتی محسوب می شوند. اجرای اقدامات پیشگیرانه از بروز بیماری دیابت و عوارض ناتوان کننده آن می تواند در کاهش هزینه های اقتصادی تحمیلی به سیستم های بهداشتی بسیار کمک کننده باشد. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی عوامل مستعدکننده در ایجاد زخم پای دیابتی و نیز فراوانی پیامدهای بالینی بیماران و ارتباط این دو با هم می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی بر روی ۲۰۰ بیمار مبتلا به عفونت زخم پای دیابتی بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ساری در سال ۹۳-۹۲ انجام شد. بیماران از نظر علائم و نشانه های عفونت زخم، وجود نوروپاتی و واسکولوپاتی مورد ارزیابی قرار گرفته و چک لیست حاوی سوالات دموگرافیک برای هر بیمار تکمیل شد. سنجش اطلاعات به وسیله نسخه ۱۶ نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: در این مطالعه ۵۴ درصد بیماران مرد و ۴۶ درصد زن بودند. میانگین سن ابتلا به عارضه پای دیابتی ۲/۱۰± ۳/۵۸ سال بوده از ۵/۲۰ درصد بیماران تحت آمپوتاسیون اکثرا (۷۵ درصد) مرد بودند. بیش ترین میزان شیوع زخم پا در ناحیه انگشت شست و کم ترین میزان آن در ناحیه قوزک داخلی مشاهده شد. همه نمونه ها از نظر کشت مثبت بودند که شایع ترین پاتوژن جدا شده به ترتیب استافیلوکوکوس اورئوس (۵/۲۸ درصد) و پسودوموناس آئروژینوزا بودند (۵/۱۴ درصد). طبق نتایج، سابقه قبلی زخم وآمپوتاسیون و تغییرات دال بر وجود استئومیلیت در گرافی می توانند پیش بینی کننده احتمال آمپوتاسیون باشند. استنتاج: با توجه به شیوع بالای دیابت در ایران، چنین پژوهش هایی با هدف ایجاد یک زمینه مناسب آموزشی برای بیماران و خانواده آن ها و نیز کارکنان سیستم های بهداشتی در راستای درمان بهینه وکاهش بروز عوارضی نظیر زخم پا دارای اهمیت می باشد.

کلمات کلیدی:
Clinical outcome, risk factor, diabetic foot infection, پیامد بالینی, فاکتور خطر, عفونت پای دیابتی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1789355/