ژیلا بیدریغ - MSc in Medical Microbiology, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمدرضا پورمند - Professor, Department of Pathobiology, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
راحیل مشهدی - MSc in Genetics, Urology Research Centre, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

سابقه و هدف: کلیندامایسین به عنوان یک آنتی بیوتیک موثر بر عفونت های شایع ناشی از سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین مورد توجه می باشد. نوع مقاومت دائمی و القایی در انتخاب آن به عنوان یک آنتی بیوتیک موثر اهمیت دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی مقاومت القایی نسبت به کلیندامایسین در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و تجزیه و تحلیل پروفایل مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی است. مواد و روش ها: در این مطالعه ۲۵۰ ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش های بیوشیمیایی، مولکولی و حساسیت آنتی بیوتیکی مورد بررسی قرار گرفتند و پس از تعیین حساسیت به اریترومایسین، به منظور تعیین مقاومت دائمی و القایی با استفاده از تست D بر اساس دستورالعمل CLSI مورد ارزیابی واقع شدند. یافته ها: از مجموع ۲۵۰ ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس، (۵۲ درصد)۱۳۰ایزوله مقاوم به متی سیلین جدا شد و از بین ایزوله های مقاوم به متی سیلین، (۹۰ درصد) ۱۱۸ ایزوله مقاوم به اریترومایسین تعیین گردید و از بین این ایزوله ها به ترتیب (۸۸ درصد) ۱۰۵، (۷ درصد) ۹ و (۳ درصد) ۴ ایزوله دارای مقاومت دائمی، مقاومت القایی و فنوتیپ MS بودند. استنتاج: درمان بیماران مبتلا به عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین با مقاومت القایی به کلیندامایسین منجر به مقاومت دائمی و در نتیجه شکست درمان می شود. با توجه به افزایش مقاومت دائمی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، به نظر می رسد استفاده از تست Dبرای تمایز آن با مقاومت القایی و تشخیص نوع درمان الزامی است.

Clindamycin, erythromycin, methicillin-resistant Staphylococcus aureus, کلیندامایسین, مقاومت القایی, استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین