ارزیابی حساسیت دارویی وریکونازول و ایتراکونازول نسبت به ۹۰ ایزوله محیطی و بالینی آسپرژیلوس فلاووس

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره: 25، شماره: 133
  • کد COI اختصاصی: JR_JMUMS-25-133_009
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 49
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

اکبر حسین نژاد

MSc Student in Medical mycolog, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

محمد تقی هدایتی

Professor, Department of Medical Mycology and Parasitology, Invasive Fungi Research Center, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

مریم موذنی

Assistant Professor, Invasive Fungi Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

مجتبی تقی زاده ارمکی

MSc Student in Medical mycolog, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

مهدی عباس تبار

Assistant Professor, Invasive Fungi Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

محمدرضا جباری امیری

MSc in Medical mycolog Invasive Fungi Research Center, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سیدمجتبی سیدموسوی

Assistant Professor, Invasive Fungi Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

چکیده

سابقه و هدف: آسپرژیلوزیس تهاجمی بیماری شدید و کشنده ای می باشد که غالبا در افراد مبتلا به ضعف ایمنی اتفاق می افتد. آسپرژیلوس فلاووس به عنوان دومین عامل اصلی آسپرژیلوزیس تهاجمی بعد از آ. فومیگاتوس محسوب می شود. از آن جایی که اطلاعات محدودی در رابطه با حساسیت دارویی آسپرژیلوس فلاووس به تری آزول ها در ایران وجود دارد، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی حساسیت ایزوله های آ.فلاووس به دست آمده از نمونه های بالینی و محیطی به داروهای ضد قارچی وریکونازول و ایتراکونازول بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۴۰۰ نمونه بالینیو محیطی از سه استان مازندران، تهران و مشهد جمع آوری شد. ایزوله های آسپرژیلوس فلاووس با بررسی مولکولی (PCR و سکوانسینگ) به صورت قطعی شناسایی شدند. در مرحله بعد حساسیت این ایزوله های به دست آمده به دو داروی ضد قارچی ایتراکونازول و وریکونازول با روش CLSI (M۳۸A۲) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: ۹۰ ایزوله آ. فلاووس (۳۰ مورد نمونه بالینی و ۶۰ مورد نمونه محیطی) به دست آمد. همه ایزوله های مورد بررسی MIC< ۱ را نشان دادند به جز دو مورد از نمونه های محیطی که MIC آن ها µg/ml۲ بود. MIC۹۰ ایزوله ها برای وریکونازول و ایتراکونازول به ترتیب µg/ml ۵/۰، µg/ml ۵/۰ و MIC۵۰ ایزوله ها برای این دو دارو به ترتیب µg/ml ۲۵/۰، µg/ml ۲۵/۰ به دست آمد. استنتاج: با مقایسه cutoff اپیدمیولوژیکی تعیین شده برای آسپرژیلوس فلاووس، نتایج مطالعه حاضر نشان از بروز مقاومت احتمالی در دو گونه جدا شده از محیط در برابر ایتراکونازول می باشد که می تواند هشداری برای بروز مقاومت جدی در ایزوله های گزارش شده از ایران باشد.

کلیدواژه ها

Antifungal susceptibility, Aspergillus flavus, voriconazole, itraconazole, حساسیت دارویی, آسپرژیلوس فلاووس, وریکونازول, ایتراکونازول

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.