تاثیر آموزش به روش بازخوردمحور بر خودمراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی
عنوان مقاله: تاثیر آموزش به روش بازخوردمحور بر خودمراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-25-134_022
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-25-134_022
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا دلیر - Instructor, Department of Medical Surgical, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
زکیه ریحانی - MSc Student in Nursing Education, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
رضا مظلوم - Instructor, Department of Medical Surgical, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
فروه وکیلیان - Assistant Professor, Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
خلاصه مقاله:
زهرا دلیر - Instructor, Department of Medical Surgical, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
زکیه ریحانی - MSc Student in Nursing Education, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
رضا مظلوم - Instructor, Department of Medical Surgical, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
فروه وکیلیان - Assistant Professor, Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
سابقه و هدف: نارسایی قلبی یکی از شایع ترین بیماری های مزمن با میزان مرگ و میر بالا است. آموزش خودمراقبتی در کاهش تعداد دفعات بستری و ارتقای کیفیت زندگی این بیماران موثر می باشد؛ با این وجود اثر آموزش های سنتی در مطالعات گذشته دوامی نداشته است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش به روش بازخوردمحور بر خودمراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۶۲ بیمار نارسایی قلبی بستری در بیمارستان های امام رضا(ع) و قائم(عج) مشهد در سال۹۴-۱۳۹۳ به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل بررسی شدند. در گروه مداخله، آموزش خودمراقبتی به صورت انفرادی به روش بازخوردمحور به مدت۳تا ۴ روز اجرا شد و در گروه کنترل آموزش خودمراقبتی به روش معمول ارائه گردید. خودمراقبتی با پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی اروپایی نارسایی قلبی قبل و یک ماه پس از ترخیص اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوجی انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد قبل از مداخله، میانگین نمره خودمراقبتی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت؛ اما بعد از مداخله، میانگین نمره خودمراقبتی در گروه مداخله به طور معنی داری بیش تر از گروه کنترل بود (۰۰۱/۰< p). هم چنین، در گروه مداخله میانگین نمره خودمراقبتی بعد از مداخله نسبت به قبل، افزایش معنی داری داشت (۰۰۱/۰< p)؛ ولی در گروه کنترل، این تفاوت معنی دار نبود (۱۳۸/۰= p).
استنتاج: آموزش به روش بازخوردمحور نسبت به آموزش معمولی در جهت ارتقاء خودمراقبتی بیماران نارسایی قلبی موثرتر می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود این روش در طرح ریزی برنامه مراقبتی و آموزش به این بیماران به کار رود.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱N۲۰۱۵۰۷۰۴۲۳۰۵۳IRCT
کلمات کلیدی: teach back, self-care, heart failure, روش بازخوردمحور, خودمراقبتی, نارسایی قلبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1787990/