تشخیص مولکولی و ارزیابی جنبه های اپیدمیولوژیکی دایروفیلاریا ایمی تیس در سگ های شهرستان تبریز و حومه

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره: 26، شماره: 135
  • کد COI اختصاصی: JR_JMUMS-26-135_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 73
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهدی حسین زاده ورجوی

Doctor of Veterinary Medicine, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tabriz, Tabriz, Iran

جواد اشرفی هلان

Professor, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tabriz, Tabriz, Iran

نسرین صالحی

Assistant Professor, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tabriz, Tabriz, Iran

احد بازمانی

MSc in Parasitology, Tabriz Research Center of Infectious and Tropical Diseases, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran

احمد نعمت اللهی

Professor, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tabriz, Tabriz, Iran

عباس ایمانی باران

Assistant Professor, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tabriz, Tabriz, Iran

چکیده

سابقه و هدف: دایروفیلاریا ایمی تیس یکی از مهم ترین نماتودهای بیماری زای مشترک بین انسان و گوشتخواران، به ویژه سگ، بوده و باعث بیماری زئونوز دایروفیلاریازیس در انسان و سگ می شود. تشخیص آلودگی عمدتا از طریق روش های مختلف میکروسکوپی و سرولوژیکی و اخیرا به روش مولکولی انجام می شود. هدف از مطالعه حاضر برآورد دقیق آلودگی انواع سگ ها در شهرستان تبریز و حومه به دایروفیلاریا ایمی تیس با استفاده از روش مولکولی و تعیین فاکتورهای خطر اپیدمیولوژیکی موثر در شیوع آلودگی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، در مجموع ۱۲۱ قلاده سگ شامل سگ های گله، خانگی، نگهبان، تجاری و ولگرد با گروه های سنی زیر ۲ سال، ۴-۲ سال و بالای ۴ سال از مناطق مختلف شهرستان تبریز برای نمونه گیری انتخاب و از ورید سفالیک آن ها نمونه خون اخذ گردید. پس از استخراج DNA، برای تشخیص و برآورد آلودگی قطعه ای به طول ۴۳۲ جفت باز از ژن ۱۸s rRNA انتخاب و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد. یافته ها: از ۱۲۱ نمونه خون اخذ شده، ۱۴ نمونه (۶/۱۱ درصد) (عمدتا سگ گله) از نظر دایروفیلاریا ایمی تیس مثبت بودند. در آنالیز آماری داده ها، صرفا شیوع آلودگی بر اساس مناطق مختلف جغرافیائی (۰۳۶/۰= p) دارای اختلاف معنی دار بود. استنتاج: علی رغم پیشرفت های چشمگیر در کنترل و پیشگیری بیماری های انگلی، آلودگی به دایروفیلاریا ایمی تیس در جمعیت سگ­های استان آذربایجان شرقی هم چنان وجود دارد و توصیه می شود یک توجه ویژه توسط صاحبان دام و مسئولین بهداشتی در ارتباط با حفاظت سگ ها در برابر آلودگی به این انگل مهم و احیانا انتقال آن به جوامع انسانی مبذول شود.

کلیدواژه ها

Dirofilaria immitis, dirofilariasis, molecular prevalence, dog, Tabriz, دایروفیلاریا ایمی تیس, دایروفیلاریازیس, شیوع مولکولی, سگ, تبریز

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.