بررسی کارایی نانوذرات اکسید گرافن مغناطیسی شده (MGO NPs) در حذف ۲ و ۴ دی کلروفنل از محیط آبی

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره: 26، شماره: 144
  • کد COI اختصاصی: JR_JMUMS-26-144_027
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 89
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی آذری

Research Center for Environmental Determinants of Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran,PhD Student in Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مهدی سالاری

PhD Student in Environmental Health Engineering, School of Public Health, Hamedan University of Medical Sciences, Hamedan, Iran

محمد هادی دهقانی

Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

محمود علی محمدی

Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

حمید رضا غفاری

PhD Student in Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

کیومرث شرفی

Research Center for Environmental Determinants of Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran , PhD Student in Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

نبی شریعتی فر

Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

منصور بازیار

PhD Student in Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

چکیده

سابقه و هدف: ۲ و ۴ دی کلروفنل یکی از ترکیبات مهم ارگانوکلره است. مقاومت بالا در مقابل تجزیه، ایجاد طعم و بو در آب، سمیت بالا و سرطان زا بودن از نگرانی های مهم این آلاینده به شمار می آیند. به همین منظور، مطالعه حاضر به منظور بررسی جذب ۲ و ۴ دی کلروفنل روی اکسید گرافن مغناطیسی انجام شد. مواد و روش ها: رفتار جذب ۲ و ۴ دی کلروفنل به وسیله مجموعه از ازمایشات بسته به عنوان تابعی از  pH(۳-۱۱)، زمان تماس (۰-۱۲۰ دقیقه)، غلظت آلاینده (۱۰تا۱۲۵ میلی گرم بر لیتر) در ۳ دوز مختلف جاذب (۱/۰ تا ۱ گرم در لیتر) مطالعه شد. در نهایت مدل های سینتیکی شبه درجه ۱، شبه درجه ۲، ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ و ترمودینامیک جذب در شرایط بهینه شده مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد در حالت بهینه شده متغیرهای مورد مطالعه، (pH برابر با ۵، زمان تماس معادل ۱۵ دقیقه، غلظت آلاینده برابر با ۱۰ میلی گرم در لیتر و دوز جاذب معادل ۷۵/۰ گرم در لیتر) حداکثر ظرفیت جذب و راندمان حذف۲ و ۴ دی کلروفنل برابر ۷۴/۸۴ میلی گرم بر گرم و ۱۰۰ درصد شد. نتایج نشان داد مدل های ایزوترمی لانگمویر (۹۹۸۷/۰= R۲) و سینتیکی شبه درجه دوم (۹۹۹۲/۰= R۲) بهترین مدل در توصیف داده های جذب می باشد. پارامترهای ترمودینامیکی آشکار ساخت که فرایند جذب گرماگیر (۷/۵۷ تا ۱۵/۱۱۹=ΔH°) و خودبه خودی (۱۵/۱-تا ۴۴/۹- =ΔG°) بود. استنتاج:  MGO NPs به دلیل توسعه قابلیت هایی مانند جداسازی آسان و سریع از نمونه و پتانسیل بالا در حذف آلاینده مورد مطالعه می تواند به عنوان جاذبی مناسب برای حذف ۲ و ۴ دی کلروفنل از آب و فاضلاب معرفی شود.

کلیدواژه ها

۲, ۴ dichlorophenol, magnetic graphene oxide, wastewater, adsorption, ۲ و ۴ دی کلروفنل, اکسید گرافن مغناطیسی, فاضلاب, جذب

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.