مطالعه تطبیقی شرط ادغام و قاعده منع ادله شفاهی در نظام حقوق عرفی، اسنادبین المللی و حقوق ایران

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی فقه، حقوق و پژوهش های دینی
  • کد COI اختصاصی: ICCA07_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 179
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حبیب طالب احمدی

استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز

هاجر یاسینی نیا

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شیراز

چکیده

به موجب شرط ادغام، سند قرارداد حاکی از تمام توافقات میان طرفین است . هدف از قید چنین شرطی آن است که متن قرارداد، جامع تمام حقوق و تعهدات طرفین باشد. این شرط که ریشه در قاعده منع پذیرش ادله شفاهی در نظام حقوق عرفی دارد، امروزه در قراردادهای تجاری بین المللی به منظور افزایش قطعیت قراردادها، پیش بینی می شود. شرط ادغام که در اسناد منطقه ای و بین المللی از جمله اصول حقوق قراردادهای اروپایی ، پیش نویس مرجع مشترک اروپا و اصول قراردادهای بازرگانی بین المللی آمده، کارکردهای گوناگونی از قبیل استثنا کردن توافقات پیشین ، گفتگوهای پیش قراردادی، اظهارات شفاهی و کتبی پیش از توافق دارد. البته با وجود شرط ادغام می توان از اظهارات پیش از قرارداد به منظور تفسیر قرارداد، استفاده کرد. هر چند این شرط و قاعده در حقوق ایران پیشینه ای ندارند، اما می توان آنها را با برخی نهادها یا مواضع حقوقی ، از جمله شرط بنایی ، عدم پذیرش شهادت در مقابل سند رسمی و ترجیح اراده ظاهری در تفسیر قراردادها، تشیبه یا نزدیک دانست .

کلیدواژه ها

شرط ادغام، قاعده منع ادله شفاهی ، شرط بنایی ، شهادت در برابر سند رسمی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.