سیدعلی حسینی - دانشجوی کارشناسی بهداشت مدارس،دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

این مقاله به بررسی مدل های جدید آموزش بهداشت در مدارس با تمرکز بر تاثیر و پیامدهای آنها می پردازد. با استفاده از روش شناسی مرور ادبیات سیستماتیک، ما رویکردهای آموزشی مختلف، از جمله برنامه های درسی سلامت یکپارچه، یادگیری تجربی، و آموزش فناوری پیشرفته را ارزیابی کردیم. یافته ها حاکی از آن است که این مدل های نوآورانه به طور قابل توجهی سواد سلامت را افزایش داده و رفتارهای سالم را در بین دانش آموزان ترویج می کنند. همکاری بین مدارس، متخصصان مراقبت های بهداشتی و سازمان های اجتماعی به عنوان یک عامل حیاتی در ارائه آموزش جامع سلامت ظاهر می شود. آموزش بهداشت پاسخگو و فراگیر فرهنگی در رسیدگی به نابرابری های بهداشتی در میان جمعیت های مختلف دانش آموزی حیاتی است. در نتیجه، این مطالعه بر اهمیت نظری و عملی این مدل ها در شکل دهی مجدد شیوه های آموزش سلامت تاکید می کند. این یافته ها پتانسیل ایجاد برنامه درسی، آموزش معلمان و تصمیمات خط مشی را دارند. برای پرداختن به چالش های آموزش بهداشت سنتی، چشم اندازی برای آینده آموزش بهداشت در مدارس پیشنهاد شده است که بر ادغام در برنامه درسی گسترده تر، شایستگی فرهنگی و توانمندسازی دانش آموزان تاکید دارد. این چشم انداز با اهداف گسترده تر آموزش در ارتقای توسعه جامع دانش آموزان و رفاه اجتماعی همسو است.

آموزش بهداشت، مدرسه، الگوهای آموزشی، برنامه درسی، توانمندسازی دانش آموزان