مجید فرهادیان - MSc in Occupational Therapy, Exercise Physiology Research Center, Life Style Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
زهرا مروتی - MSc Student in Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
علیرضا شمس الدینی - Assistant Professor, Exercise Physiology Research Center, Life Style Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
حسین اکبری اقدم - Assistant Professor, Department of Orthopedics Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

سابقه و هدف: استئوآرتریت دست یکی از شایع ترین بیماری های مفصلی در افراد مسن است. از آن جا که دست در انجام بسیاری از امور روزمره نقش کلیدی دارد،  هرگونه آسیب به آن منجر به ناتوانی و کاهش استقلال فرد خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر کینزیوتیپ و تمرین درمانی بر درد، دامنه حرکتی و قدرت دست در بیماران با استئوآرتریت دست صورت گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی،۲۰ بیمار با تشخیص استئوآرتریت دست به صورت تصادفی در گروه کینزیوتیپ و تمرین درمانی قرار گرفتند. شدت درد، دامنه حرکتی و قدرت گرفتن دست بیماران در دو گروه به ترتیب با مقیاس دیداری درد، گونیامتر و دینامومتر در ابتدا و پس از دو ماه مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند. در گروه کینزیوتیپ از کینزیوتیپ روی عضلات اکستانسوری مچ دست و انگشت شست استفاده شد. در گروه تمرین درمانی از مداخلات مرسوم توانبخشی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از مداخله، دامنه حرکتی و قدرت گرفتن دست در هر دو گروه کینزیوتیپ و تمرین درمانی بهبود پیدا کرده است ولی شدت درد تنها در گروه کینزیوتیپ کاهش معنی داری داشته است(۰۰۱/۰ =p). قدرت گرفتن در گروه تمرین درمانی افزایش بیش تری داشته است. تفاوت معنی داری بین دو گروه برای درد و قدرت گرفتن وجود دارد (۰۲۸ /۰ =, p ۰۴۳ /۰ =p). استنتاج: این مطالعه نشان می دهد که کینزیوتیپ و تمرین درمانی بر درد، دامنه حرکتی و قدرت گرفتن در بیماران با استئوآرتریت تاثیر مثبت دارد.

osteoarthritis, hand, Kinesio taping, exercise, pain, range of motion, grip strength, استئوآرتریت, دست, کینزیوتیپ, تمرین درمانی, درد, دامنه حرکتی, قدرت گرفتن