CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

ارتباط یافته های بالینی و هیستوپاتولوژیکی در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهانی بر پایه شاخص های تشخیصی اصلاح شده سازمان بهداشت جهانی

عنوان مقاله: ارتباط یافته های بالینی و هیستوپاتولوژیکی در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهانی بر پایه شاخص های تشخیصی اصلاح شده سازمان بهداشت جهانی
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-32-213_010
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:

سجاد امامی پور - Dentist, Student Research Committee, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
مریم سیدمجیدی - Professor, Dental Materials Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
مینا مطلب نژاد - Professor, Oral Health Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
همت قلی نیا - MSc in Statistics, Social Determinants of Health Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: به دلیل وجود شباهت کلینیکی و هیستوپاتولوژیکی لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی دهانی و رویکرد درمانی متفاوت آن ها، مطالعه حاضر به بررسی ارتباط یافته های بالینی و هیستوپاتولوژیکی در لیکن پلان و واکنش لیکنوئیدی دهانی بر پایه شاخص های تشخیصی اصلاح شده سازمان بهداشت جهانی برای ارزیابی استفاده از این شاخص ها در افتراق این ضایعات از یک دیگر پرداخته است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، اطلاعات مورد نیاز ۱۰۱ مورد لیکن پلان دهانی و ۴۹ مورد واکنش لیکنوئیدی دهانی از پرونده ها استخراج شد. چک لیستی شامل متغیرهای بالینی، سن و جنسیت بیمار و متغیرهای هیستوپاتولوژیکی تهیه شد. بلوک پارافینه مربوط به بیوپسی بیماران از آرشیو بخش پاتولوژی دانشکده خارج شد. برش تهیه شده، با هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شد. لام ها توسط پاتولوژیست بازبینی شد و متغیرهای هیستوپاتولوژیکی در چک لیست ثبت شد. درنهایت داده ها با آمارهای توصیفی، ضریب کاپا و آزمون های کای دو و t مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: با توجه به شاخص های سال ۱۹۷۸، توافق تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیکی در لیکن پلان دهانی درصد ۹۸/۷۹ و در واکنش لیکنوئیدی دهانی درصد ۶۹/۵۷ بود(۰/۰۰۱>P). با توجه به شاخص های تشخیصی اصلاح شده، توافق تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیکی در لیکن پلان دهانی درصد۹۹ و در واکنش لیکنوئید دهانی درصد۷۱/۴۳ بود (۰/۰۰۱>P). استنتاج: در تشخیص لیکن پلان و واکنش لیکنوئیدی دهانی ارتباط کلینیکوپاتولوژیکی بالاتری براساس شاخص های تشخیصی اصلاح شده در مقایسه با شاخص های سال ۱۹۷۸ وجود دارد. لذا شاخص های تشخیصی اصلاح شده سازمان بهداشت جهانی برای استفاده در بالین و تشخیص هیستوپاتولوژیک پیشنهاد می شود.

کلمات کلیدی:
oral lichen planus, oral lichenoid, modified WHO diagnostic criteria, لیکن پلان دهانی, واکنش لیکنوئیدی دهانی, شاخص های تشخیصی اصلاح شده سازمان بهداشت جهانی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1784889/