اصغر مجتهدزاده

علاوه بر اضطراب، استرس در زندگی امروز، بیش از هر زمان دیگری وجود دارد و به عنوان علت احتمالی در بیماری های رایجی مثل فشار خون، بیماری های قلبی، اضطراب و افسردگی شناخته شده است (منوچا ، ۲۰۰۳). استرس یک نوع فشار جسمی یا روانی است که موجب تغییراتی در سیستم عصبی خودمختار می شود و مطالباتی را بر فرد تحمیل می کند. اگر استرس شدید باشد یا برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است باعث فروپاشی فرد شده و در نهایت منجر به اختلال های جسمی و روانی شود (واقعی، میرزایی و کوشان، ۱۳۸۹). همچنین صاحب نظران استرس را شایع ترین اختلال روانی قرن نامگذاری کرده اند و به عنوان علت احتمالی در بیماری های رایجی مثل فشار خون، بیماری های قلبی، اضطراب و افسردگی شناخته شده است (منوچا ، ۲۰۰۳). استرس عبارت است از: مجموعه واکنش های عمومی انسان نسبت به عوامل ناسازگار و پیش بینی نشده داخلی و خارجی، بدان گونه که تعادل و سازگاری فرد به علت عوامل خارجی و داخلی از میان برود. همچنین استرس را نشانگان عمومی انطباق، به عنوان یک پاسخ نامعین ارگانیزم نسبت به بیماری نیز تعریف کرده اند (مرادی پناه، ۲۰۰۵). استرس سیستم روان شناختی فرد را به صورت اختلال در عملکرد شناختی (اسمیت، اوتگار، کاندل و ولف ، ۲۰۰۸)، کاهش خلاقیت، افزایش نگرانی، به فکر فرو رفتن و انعطاف ناپذیری (بارلو، راپی و ریزنر ، ۲۰۰۱) تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین استرس می تواند با تحت تاثیر قراردادن سیستم رفتاری فرد به بروز رفتارهای ناسازگارانه سلامت از جمله کاهش فعالیت بدنی، رژیم غذایی نامناسب، مصرف بیش از اندازه الکل، سیگار کشیدن و مصرف افراطی داروها منتهی شود (مکایون ، ۲۰۰۷). پژوهش های انجام شده نشان داده است

استرس،سالمندان، افسردگی