الهام شکری - کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، گرایش حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی.
محسن ریسی - کارشناسی مدیریت علوم ورزشی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان.
سعیده نظری - کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، گرایش آسیب شناسی و حرکات اصلاحی.
نرگس نصیری - کارشناسی مدیریت علوم ورزشی، دانشگاه زنجان

تربیت در مفهوم عام با تربیت بدنی در ارتباط است و به عبارتی از ترکیب تربیت ذهنی و جسمی، تربیت عمومی حاصل می شود. اگر در تربیت به معنای عام سعی بر آن است که انسان به کمال سوق داده شود، این هدف با کنار نهادن تربیت جسم که لازمه ی تکوین شخصیت انسانی است عملی نمی شود. رابطه ی تربیت بدنی با تعلیم و تربیت از آن جا نشات می گیرد که تربیت بدنی، یکی از نظام ها ی مهم تربیتی به شمار می آید. از اهداف اولیه ی تعلیم و تربیت، پرورش فرد به عنوان یک انسان هدف دار و مستقل است و تربیت بدنی به عنوان جلوه ای از فرآیند کلی تعلیم و تربیت، با تاکیدی که بر پرورش جسمی، ذهنی و هیجانی در جامعه دارد، در صورت آموزش صحیح و اصولی، نقش شایان توجهی در فرآیند تعلیم و تربیت دارد. بنا بر اهمیت تربیت بدنی، درس تربیت بدنی که مشتمل برآموزش رشد، تقویت ومراقبت از بدن و حفظ آمادگی بدن و افزایش توانایی های شناختی و مهارتهای حرکتی است به عنوان یکی از بخشهای متداول در برنامه ی تحصیلی مدارس قرار گرفته است. از این رو لازم است تربیت بدنی و علوم ورزشی که جزء جدا ناشدنی نظام آموزشی و تربیتی دنیای کنونی است، از ارزشها و روشهای صحیح برخوردار باشد تا بتواند نیازهای اساسی دانش آموزان را برآورده کند.

آموزش و پرورش، مدارس، دانش آموزان، تربیت بدنی، صلاحیت و شایستگی.