ایمان بابائیان - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
راهله مدیریان - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
لیلی خزانه داری - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
مریم کریمیان - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
سعیده کوزه گران - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
منصوره کوهی - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
یاشار فلامرزی - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.
شراره ملبوسی - پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

این پژوهش چشم انداز تغییرات محتمل بارش در ۴۳ ایستگاه هواشناسی کشور را تا انتهای قرن حاضر ارائه می کند. برای این منظور، از داده های چهار مدل از نوع ESM به نام های MIROC۶، FGOALS_g۳، BCC-CSM۲-MR و ACCESS-ESM۱-۵ از مجموعه مدل های سری CMIP۶ استفاده شد. برونداد خام بارش توسط نرم افزار CMHyd مقیاس­کاهی شد. دوره مشاهداتی ۲۰۱۴-۱۹۸۵ و دوره های آینده به صورت آینده نزدیک ۲۰۵۰-۲۰۲۶، آینده میانه ۲۰۷۵-۲۰۵۱ و آینده دور ۲۱۰۰-۲۰۷۶ در نظر گرفته شدند. تغییرات بارش در سطح معنی داری ۰۵/۰ بر مبنای سه سناریوی SSP۱-۲.۶، SSP۲-۴.۵ و SSP۵-۸.۵ بررسی شد. نتایج نشان دادند که تغییرات بارش آینده در حدود ۷۸ درصد از ایستگاه ها معنی دار نیستند و در ۱۹ و ۳ درصد ایستگاه ها به ترتیب افزایش و کاهش معنی داری دارند. بیشترین افزایش بارش در جنوب-جنوب شرق و بیشترین کاهش در زاگرس مرکزی رخ خواهد داد. میانگین بارش کشور در مقیاس سالانه ۴/۰ درصد (با دامنه عدم قطعیت ۱۴ درصد) افزایش می یابد. پیش نگری در مقیاس فصلی نشانگر تغییرات در فصول بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب به مقدار ۲/۱۵+، ۱۱-، ۶- و ۵/۳+ درصد می باشد. اگرچه برای فصل بهار افزایش بارش ۲/۱۵ درصدی پیش نگری شده است، اما دامنه تغییرات ۹/۸۱ درصدی نشان از بی اعتمادی به بارش های آینده این فصل است.

تغییر اقلیم, بارش, ایران, CMIP۶, CMhyd