مهدی رضا عمادزاده - Associate Professor, Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran

زمینه و هدف: سیگار می تواند باعث افزایش تخلیه آدرنرژیک بدن و از نظر تئوری موجب اختلالات هدایتی قلب گردد. مطالعه با هدف تعیین تاثیر سیگار بر اختلالات هدایتی قلب در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد تحتانی میوکارد انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۴۰ بیمار سیگاری و ۴۰ بیمار غیرسیگاری مبتلا به انفارکتوس حاد تحتانی میوکارد که در گروه قلب بیمارستان قائم (عج) )شامل بخشهای قلب، CCU و اورژانس قلب( وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بستری شده بودند، با شیوه نمونه برداری تصادفی ساده، از نظر ابتلا به اختلالات هدایتی قلب مورد بررسی قرار گرفتند. روش جمع آوری داده ها بر مبنای مصاحبه و مشاهده بود. اطلاعات با استفاده از آزمون آماری Chi-Square و در سطح معنی داری P≤۰.۰۵ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میزان اختلال هدایت گره دهلیزی بطنی در انفارکتوس تحتانی برای گروه سیگاری و غیرسیگاری به ترتیب %۲۷.۵ و %۱۷.۵ بود. این میزان در مورد بلوک های شاخه ای برای افراد سیگاری و غیرسیگاری به ترتیب %۱۵ و %۱۲.۵ بود. اختلاف هیچ یک از مقادیر فوق برای گروههای سیگاری و غیرسیگاری از نظر آماری معنی دار نبود (P>۰.۰۵). نتیجه گیری: احتمالا سیگار اثری بر افزایش شیوع اختلالات هدایتی قلب در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد تحتانی میوکارد ندارد؛ با این وجود، مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.

Smoking, Cardiac conduction defects, Acute inferior MI, سیگار, اختلالات هدایتی قلب, انفارکتوس حاد تحتانی میوکارد