خوانشی از تجربه شهری در خیابان های استانبول تا پرسه زنی ذهنی در خیابان های تهران نمونه موردی: استقلال استانبول، لاله زار تهران

شهر، حاصل برآیند عوامل عینی و ذهنی در بستر تجربه­های روزانه است، امری که "لفور"  از آن تحت عنوان «کنش فضایی»یاد می­کند.مادامی­که مابین این عینیت­ها و ذهنیت­ها، قرابت وجود داشته باشد، امکان خوانشی ساختارمند از شهر میسر است. انسان در ارتباطی دیالکتیکی از یکسو جهت حضور نیازمند زمان بوده (تجربه) و از دیگر سوی، زمان (خاطره) را برمی­سازد. «مکان»ها به عنوان جایی که توامان نیازمند «انسان» و «زمان»اند، پیونددهنده این دو بوده و تجربه و خاطره را از تجرید ذهن به عینیت بدل می­نمایند. از این رو هدفنوشتار،«روشنگری درخصوص چگونگی قرابت و افتراق عینیت­ها و ذهنیت­ها در شهرهای معاصراست». به این سببروایتی ازداستانسرگذشتوجایگاهدومتندردوشهر تهرانواستانبولبهعنوانشهرهایجنوبیوباوجود اشتراکاتفرهنگی،تاریخیومذهبی با روش کیفیمورد بررسی قرار گرفته شد. نتایج نوشتار با گذار از معرفی تفاوت­ مکان­های مورد بررسی و اثرگذاری متفاوت آنها در ساخت و تقویت جریان زندگی روزمره در دو شهر، این تفاوت­ها را حاصل پراکسیس فضایی متفاوت به سبب قرائت­های گوناگون از جریانات و مفاهیمی چون مدرنیته، قدرت و ایدئولوژی حاکم بر تولید و بازتولید فضا در دو شهر می­داند.

کلیدواژه ها:

خیابان ، زندگی عمومی ، حوزه عمومی ، خوانش شهر ، ذهنیت اجتماعی