بهینه سازی تناسبات و نحوه استفاده از رف نور در معماری کلاس های آموزشی

ضرورت بهینه­سازی مصرف انرژی و تلاش برای کاهش مصرف آن، معماریمعاصر را بخصوص در کشورهای در حال توسعه به سمت استفاده از انرژی­های تجدید­پذیر سوق داده است. یکی از راهکارها در این زمینه، استفاده حداکثری از انرژی خورشید و روشنایی آن در طول روز می­باشد. استفاده از نور روز در گستره وسیعی از شهرهای ایران از جمله شهر تهران به سبب برخورداری از ساعات آفتابی زیاد در طول سال، قابل توصیه است. این پژوهش، با تاکید بر تناسبات بهینه جهت استفاده حداکثری از نور روز در فضای داخلی، با استفاده از یک سطح بازتابنده و انتقال­دهنده نور به عمق فضا برنامه­ریزی شده است. سیستم رف نوری با پیشنهادی همزمان از دو ویژگی سایه­اندازی در فضای مجاور پنجره و افزایش نور در عمق فضا، باعث فراهم آمدن نوری یکنواخت در فضای داخلی می­شود. از این رو از نرم­افزارهای شبیه­سازی اکوتکت و ردینس برای بررسی نحوه عملکرد رف نوری و تناسبات آن برای شهر تهران استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که استفاده از سامانه­های ترکیبی از طریق تلفیق رف­نوری به همراه سایبان می­تواند نوری یکنواخت با میانگین شدت روشنایی ۳۰۰ لوکس در سطح میز دانش­آموزان در کلاس درس مورد آزمایش ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، نور روز ، خیرگی ، روشنایی ، معماری معاصر ، رف نوری