سمیرا عبدالرحیمی - دانشگاه بوعلی سینا همدان
علی اکبر صفری - استاد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

زمینه و هدف: بررسی جایگاه­های خاک­سپاری پسماند­های شهری از دیدگاه توان آلایندگی زیستی آنها بسیار مهند است. پژوهش حاضر با هدف بررسی پایداری باکتری­ها در خاک­های آلوده در جایگاه خاک­سپاری پسماند­ها در همدان در برابر فلزهای سنگین انجام شد.مواد و روش­ها: ویژگی­های فیزیکی و شیمیایی خاک­ها و همچنین اندازه کل فلزهایی مانند مس، سرب، روی و کادمیوم اندازه گیری شد. همچنین شناسه بار آلودگی (PLI)، میانگین شناسه آلودگی (PIavg) و درجه آلودگی (Cdeg) خاک این جایگاه­ها برآورد و بررسی گردید. با اندازه­گیری لگاریتم فراوانی ریزجانداران، درصد باکتری­های پایدار در برابر فلزهای مس، سرب، کادمیوم و روی در کشتگاه نوترینت آگار (NA) بررسی شد.یافته ­ها: در میان جایگاه­ها، خاک پیرامون لاگون شیرابه بالاترین اندازه کربن آلی، فسفر و پتاسیم را داشت. شناسه­های PLI و PIavg برای خاک در جایگاه دست­نخورده کمتر از ۱ بود. این شناسه­ها برای ۵ جایگاه خاک­سپاری پسماند بیشتر از ۱ و آلوده ارزیابی شدند. بالاترین لگاریتم فراوانی قارچ­ها، اکتینومیست­ها، سودوموناس­ها و انتروباکتر­ها به ترتیب با اندازه ۳۵/۵، ۲۸/۵، ۱۳/۶ و ۹۸/۵ در خاکچال نوین پسماند شهری به دست آمد. درصد باکتری­های پایدار در برابر سرب در همه خاک­ها ۱۰۰% ولی در شیرابه پسماندها کمتر بود (۶۴%).نتیجه گیری: رویهمرفته درصد باکتری­های پایدار به فلزهای مس، روی و کادمیوم در جایگاه خاک­سپاری پسماند نوین شهری بالاتر از جایگاه­های دیگر بود که می­تواند وابسته به خاک­سپاری پسماندهای شهری در خاک باشد.

فلزهای سنگین, فروانی ریزجانداران, شناسه بار آلودگی, خاکچال