رضا جهان تیغ - Assistant Professor of the University of Command and Staff of the Army of the Islamic Republic of Iran

درک حقایق جغرافیا و توجه به ظرفیت های انسانی  و طبیعی محیط جغرافیایی بسیار حائز اهمیت است. منطقه جنوب شرق ایران، سواحل مکران با توجه به ظرفیت های ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی یکی از نقاط کلیدی در دریای عمان می باشد و به عنوان پاشنه آشیل توسعه کشورهای محصور در خشکی (آسیای میانه – روسیه و افغانستان) می باشد. تصور اقوام جدای از حوزه جغرافیایی و محل استقرارشان تصوری باطل است. اقوام یک سلسله امتیازات و پتانسیل های جدید برای کشور فراهم می کنند. پرسش اصلی مقاله این است که آیا توسعه سواحل مکران با توجه به ظرفیت های ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی منطقه جنوب شرق کشور تا چه اندازه ایدر همگرایی قومی و مذهبی تاثیرگذار می باشد؟ هدف از انجام این پژوهش، تبیین ظرفیت های ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی منطقه سواحل جنوب شرق و همچنین دلیل عقب ماندگی این منطقه است و در نهایت راهکارهای برون رفت از این تنگنا نیل به توسعه پایدار ارائه خواهد شد. این پژوهش از روش سوات (SWOT) استفاده شده است، نتایج تحقیق حاکی از آن است که توسعه سواحل مکران در ایجاد همگرایی قومی و مذهبی تاثیرگذار می باشد و کلید توسعه امنیت پایدار در منطقه و در نهایت در کشور خواهد بود.

Geopolitical Capacities, Makran beaches, sustainable security, development