توزیع محورهای استرین اطراف گسل تراستی فریمان

  • سال انتشار: 1387
  • محل انتشار: دوازدهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران
  • کد COI اختصاصی: SGSI12_120
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 90
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدرضا مهدور

دانشجوی کارشناسی ارشد تکتونیک دانشگاه بیرجند

علی اصغر مریدی فریمانی

استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان

محمد مهدی خطیب

دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه بیرجند

حسن وفا

دانشجوی کارشناسی ارشد تکتونیک دانشگاه علوم پایه دامغان

چکیده

گسل تراستی فریمان دارای روند شمال غربی – جنوب شرقی می باشد که در شمال شرقی فریمان قرار دارد که۶۰ کیلومتر آن در سطح زمین قابل تعقیب است و از هر دو سو در واحدهای رسوبی محو می شود . با توجه بهساختارهای بررسی شده محور های استرین در منطقه به صورت زیر می باشد که محور استرین ماکزیمممی باشد نرخ استرین اندازه ۱۴,N۲۱۰ و محور مینیمم استرین ۶,N۱۱۸ و محور متوسط استرین ۳۶,N۱۶۵گیری شده در منطقه ۳۳۸۴/ ۰ می باشد . با توجه به محورهای بدست آمده می توان رویدادهای ساختاریموجود در منطقه را توجیه کرد . مکانیسم تغییر شکل در منطقه تلفیقی از فشارش و برش می باشد .

کلیدواژه ها

توزیع محورهای استرین ، گسل تراستی ، فریمان ، شمال شرق ایران ، بینالود

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.