رضا اکبری - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
آیلار رسولی آراللو - دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
رقیه پابندی اصل - دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
محمد طهماسبی - دانشآموخته دکتری، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
ترحم مصری گندشمین - استاد، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

در سطح جهان، تولید میوه در سال های اخیر به دلیل افزایش مصرف آنها در رژیم غذایی انسان افزایش یافته است . میوه ها سرشار از مواد مغذی هستند که تاثیر مفیدی بر سلامت انسان دارند . با این حال، محصولات تازه در طول تولید و نگهداری در معرض ضایعات بالایی هستند. در مرحله نگهداری پس از برداشت ، میوه ها برای حفظ کیفیت خود تحت تیمارهای مختلفی قرار می گیرند. یک فناوری به طور گسترده پذیرفته شده، استفاده از پوشش های خوراکی است که می تواند برای طیف متنوعی از میوه ها برای تنظیم تبادل رطوبت و گازها بین میوه و محیط آن اعمال شود. علاوه بر این ، پوشش های خوراکی با اجازه دادن به ادغام مواد فعال مختلف در ماتریکس پوشش ، مزیت قابل توجهی را ارائه می دهند، به این معنی که این مواد با میوه مرتبط می شوند واحتمالا همراه با آن خورده می شوند. این به بهبود کیفیت ارگانولپتیک و تغذیه ای میوه و همچنین ماندگاری آن کمک می کند. این بررسی به مرور کاربردهایی می پردازد که در حال حاضر از پوشش های خوراکی داده می شود، ویژگی های فیزیکوشیمیایی بیوپلیمرهای مورد استفاده به عنوان پوشش ، روشهای اعمال این پوشش ها و همچنین اثراتی که استفاده از پوشش های خوراکی بر کیفیت میوهها دارد.

پوشش های خوراکی ، عمر پس از برداشت ، کیفیت ، میوهها