اثربخشی سبک های هنری پس از سده ی بیستم بر معماری تندیس وار معاصر
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: مجله هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی، دوره: 24، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_JFAVAT-24-1_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 266
نویسندگان
دانشجوی دکترای معماری دانشگاه تهران
استاد دانشکده ی شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
استاد دانشکده ی معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
با اندکی باریک بینی، تعامل تام وتمام معماری با هر سه عرصه ی معارف آدمی، اعم از علوم انسانی، علوم طبیعی، و هنر، به چشم می آید. این شاخه های شناخت، به ناچار، با یکدیگر سازگاری می یابند و گشادوبست هایی را از سر می گذرانند. این سان، سرمشق های فنی و هنری ای که زمانی بر صدر بودند و قدر می دیدند، در هنگامه ای دگر، زیر تازیانه های تفکرات تازه درد کشیدند و طرد شدند. روزگار پیش از جنگ دوم جهانی را "عصر مجسمه سازی" در تاریخ معماری نام نهاده اند. این مهم، در نتیجه ی ابداعات انقلابی برخاسته از فناوری های پیشرفته و مصالح جدید در صنعت ساخت وساز به ظهور رسید. معماری تندیس وار، که ساختمان را چونان مجسمه ای درسا، به قصد نمایش در معرض دید عموم می گذارد، در درجه ی نخست، به خصایص ظاهری بنا شامل فرم، سازه، و مقیاس، وابسته است. بدین ترتیب، می بایستی که ردپای مصادیق آغازین آن را در ابنیه ی دوران باستان جست. با نگاهی انضمامی بر اولین زمینه، یعنی فرم، جستار حاضر تلاش دارد تا با کاربست راهبرد کیفی و تدابیر استدلال منطقی و بررسی موردی، نشان دهد که برخی از خیزش های هنری مدرنیستی مانند آر نوو، اکسپرسیونیسم، نئو بروتالیسم، کوبیسم، فوتوریسم، و کانستراکتیویسم، الهام بخش معماری-تندیسگری معاصر شده اند، که خود، در بسیاری از سبک های معماری پسامدرنیستی نظیر های-تک، دی کانستراکتیویسم، فولدینگ، پارامتری سیسم، زیست ریخت شناسی، و بایودیجیتال، تجلی چشمگیری یافته است.کلیدواژه ها
معماری-تندیسگری, اصالت فرم, هنر مدرنیستی, مکتب های پسامدرن, دی کانستراکتیویسماطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.