بررسی کمی گیلاس وحشی (Prunus avium L.) در رویشگاه ممجی دره سی، آذربایجان شرقی

در این پژوهش محدوده ۱۱۱ هکتاری رویشگاه گیلاس وحشی (Prunus avium L.) در ممجی دره سی، آماربرداری ۱۰۰ درصد شد و همه درختان گیلاس وحشی شمارش و اندازه گیری شد. با برداشت ۲۳ قطعه نمونه ۱۰۰۰ متر مربعی فراوانی زادآوری گیلاس نیز محاسبه شد. نتایج نشان داد که ۶/۸۶ درصد درختان گیلاس شاداب و سالم اند و میانگین ارتفاع، قطر برابرسینه و حجم آنها به ترتیب ۳/۹ متر، ۶/۱۲ سانتی متر و ۰۸/۰ متر مکعب است. بیشترین فراوانی در طبقه قطری ۱۰ سانتی متر و کمترین آن در طبقه قطری ۲۵ سانتی متر بود. تعداد، سطح مقطع و حجم به ترتیب ۱۴/۲ پایه در هکتار، ۰۳۲/۰ مترمربع و ۱۷/۰ مترمکعب در هکتار محاسبه شد. همبستگی معنی داری بین مشخصات کمی درختان و شیب وجود نداشت، اما با افزایش ارتفاع از سطح دریا، قطر، ارتفاع و سطح مقطع کاهش پیدا کرد. اغلب درختان (۶۲ درصد) در دامنه های شمال شرقی دیده شدند. از نظر ارتفاع، درختان حاضر در دامنه های شمال شرق و از نظر قطر، سطح مقطع و حجم، در دامنه های شرق بیشتر بودند. در مجموع ۵۳ درخت خشک گیلاس شمارش شد که ۴۳ اصله سرپا و ۱۰ اصله افتاده بودند. این تعداد، ۲/۱۸ درصد کل درختان گیلاس را شامل می شود. زادآوری گیلاس ۱/۳۶ اصله در هکتار محاسبه شد. بیشترین فراوانی درختان سرپا متعلق به گونه ممرز و در پی آن بلوط بود و گیلاس وحشی با سهم ۳ درصدی در رتبه چهارم قرار داشت. به منظور تقویت و افزایش تراکم گیلاس وحشی، اجرای عملیات جنگل شناسی مناسب برای باز کردن مختصر توده ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

ارتفاع از سطح دریا ، خشکه دار ، زادآوری ، شیب دامنه ، نمونه برداری