بررسی و و مقایسه نقوش هندسی ازاره های کاشی ابنیه دوره تیموری ایران با ازاره های موجود در نگاره های نسخ خطی مصور همزمان
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: مجله هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی، دوره: 28، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JFAVAT-28-2_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 288
نویسندگان
دانشجوی دکتری باستانشناسی (دوران اسلامی،) گروه باستانشناسی، دانشکده حفاظت و مرمت، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.
استاد گروه باستان شناسی ، دانشکده حفاظت و مرمت، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
همواره در ادوار مختلف تاریخی، تاثیر و تاثر بین هنرهای گوناگون آن عصر، دیده میشود. در دوره تیموری نیز مانند سایر مقاطع تاریخی، نقاط مشترک فراوانی بین تزیینات کاشیکاری، با هنرهای همزمان، به ویژه با نگارههای نسخ خطی مصور وجود دارد. با بررسی نگاره های دوره مذکور میتوان برخی موارد مشترک را بین نقوش هندسی آنها با ازارههای کاشی بناهای همزمان، مشاهده نمود. تطبیق نقوش هندسی ازاره های کاشی ابنیه تیموریان در ایران، با برخی از نگاره های نسخ خطی مصور همزمان، از لحاظ نوع گره ها، رنگبندی لعاب و تزیینات موجود بر روی آنها، هدف اصلی مقاله پیشرو است. بنابراین روش یافته اندوزی اطلاعات و داده ها، به شیوه اسنادی و مبتنی بر مشاهدات عینی است که با روش توصیفی–تحلیلی، صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش عبارتند از: وجوه اشتراک از منظر نوع گره ها؛ نشاندهنده آن است که اغلب گره های به کاررفته در ابنیه این دوره، به ویژه گره «شش ضلعی منتظم»، قابل قیاس با گره های ازاره های بناهای موجود در نگارههای نسخ خطی مصور همدوره است. علاوه براین رنگبندی لعاب موجود در گره مذکور همانند ابنیه این دوره شامل رنگ فیروزهای و سبز یشمی (سبز تیره)، است. تزیینات طلاچسبان و وجود برخی از گلهای چندپر، نقاط اشتراک دیگری است که در کاشی های ازاره بناها و نسخ خطی مصور این عصر میتوان دید.کلیدواژه ها
نقوش هندسی, کاشی کاری, ازاره, دوره تیموری, نسخ خطی مصوراطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.