رضا نجاتی - گروه زبان انگلیسی،دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی،تهران،ایران

تهیه وتدوین ابزاری مقبول یعنی پایا و معتبر برای برآورد سبک­های زبان­آموزی (زبان خارجی) مهم است. این تحقیق نتیجه اجرای گونه اصلاح شده پرسش­نامه «نشانگر سبک­های یادگیری» را گزارش و بحث می­کند. این ­پرسش­نامه را وینترگرست و دی کاپیوا در سال ۲۰۰۲ برای زبان­ آموزان (زبان دوم) تدوین کرده­اند. پرسش­نامه مذکور ۳ عامل یعنی، تمایل به « فعالیت گروهی»، «فعالیت انفرادی» و «کارهای عملی» دارد. محقق پرسش­نامه جدید را با افزودن دو عامل« استقرا» و «استنتاج»  به پرسش­نامه پیشین­ساخته و آن ­را «پرسش­نامه سبک­های زبان­آموزی»­ نامیده­ است. پرسش­نامه به­ پانصد دانشجو داده شد. صد و سی­هفت پرسش­نامه مخدوش کنار گذاشته شدند و سیصد و شصت و سه پرسش­نامه باقی مانده با استفاده از تحلیل عامل تاییدی وآلفای کرانباخ بررسی شدند. نتایج نشان­ می­دهد که ریشه مجذور میانگین خطای برآورد ۰۶/۰ است و با ۹۰% اطمینان بین ۰۵/۰ تا ۰۷/۰ خواهد بود و نزدیکی برازش آن در حد ۰۰۵/. است؛ یعنی­، پرسش­نامه روایی دارد. ضمنا آلفای کرانباخ آن ۷۱/۰ است. بنابراین، ­می­توان گفت پرسش­نامه پایایی دارد. خلاصه، پرسش­نامه جدید ابزار مناسبی برای برآورد سبک­های زبان­آموزان ایرانی است.

سبک های یادگیری, یادگیری زبان دوم, یادگیری زبان خارجی, پایایی, روایی