هومن صاعدی - دانشجوی دکتری عمران – دانشگاه تبریز

مقاومت فشاری یکی از اساس یترین پارامترهای طراحی و ارزیابی بتن می باشد و سطح مقطع بارگذاری آزمونه نیز به عنوان یکی از پارامترهای اصلی در تعیین مقاومت فشاری می باشد. در این تحقیق به منظور پاسخ به این سوال که با افزایش سطح مقطع آزمونه نسبت به سطح مقطع بارگذاری، مقاومت فشاری نهایی بتن چه تغییری میکند (یا لزوم انتقال بار از طریق کل سطح مقطع آزمونه) آزمون هایی انجام شده است. در این تحقیق از دو طرح اختلاط و چهار آزمونه با سطح مقطع های مختلف ( 15 در 15 15 در 22.5 15 در 30 و 15 در 45 ) و با سطح بارگذاری ثابت ( 15 در 15 ) استفاده شده است. آزمونه ها همگی به صورت منشوری (مکعب مستطیلی) بوده و ارتفاع ( 30 سانتیمتر) و عرض ( 15 سانتیمتر) کلیه آزمونه ها یکسان در نظر گرفته شده است و برای هر طرح اختلاط آزمونه های شاخص کنترلی استوانه ای نیز ساخته شده و برای هر حالت 6 آزمونه مورد آزمون قرار گرفتهاست. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش سطح مقطع (افزایش بعد طولی) آزمونه در ابتدا تا حدی مقاومت فشاری افزایشمی یابد ولیکن در صورت افزایش بیش از حد سطح مقطع آزمونه نسبت به سطح مقطع بارگذاری، مقاومت فشاری کاهش می یابد. یعنی برای افزایش مقاومت در مقابل افزایش سطح مقطع آزمونه حدی وجود دارد و این حد برای بتن های با طرح اختلاط مختلف، متفاوت می باشد

مقاومت فشاری، آزمونه بتنی، سطح مقطع بارگذاری