علیرضا بهارلو - کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه کاشان
صدیقه آقایی - کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه کاشان
ابوالقاسم دادور - دانشیار دانشکده هنر دانشگاه الزهرا (س)

در میان جنبش هایی که در سد? بیستم در غرب از جایگاهی کلیدی و تعیین کننده در عرص? تفکر حاکم برخودار هستند و از پایدارترین نهضت های هنری موضوع گرا تلقی می شوند، می توان از جنبش هنری فمینیسم نام برد که هنرمندان آن، اصولا در جهت زیر سوال بردن ساختار هویت هنری در رابطه با جنسیت حرکت می کنند. در چنین دوره ای، در عالم هنر- که بستری برای بروز تمایلات و اندیشه ها به شمار می رود- هنرمندانی قدم در عرصه می گذارند که با توسل به ابزار و افکار هنری خویش، در پی رفع ابهامات و موانع، و از سویی به چالش کشیدن مواضع حاکم بر می آیند که از جمله مطرح ترین آنها، باربارا کروگر۱، عکاس زن امریکایی است. کروگر در واقع در پی نقد شرایط و اوضاع حاکم، با استفاده از رسان? عکاسی و بهره گیری از امکانات آن، در جهت اشاع? اندیشه های زنانه و گرایش های زن مدار در عالم هنر قدم برداشت. عکس ها و تصاویری که او ما را با آنها مواجه می سازد، در واقع حقیقتی است پنهان از این امر، که دیدن، دیگر باور کردن نیست و آن چیزی که رویت می گردد چیزی نیست که الزاما دریافت می شود.بر این اساس، مقال? پیش رو با در نظر گرفتن دیدگاه های زنان در عصر حاضر و محوریت قرار دادن موضوع زن در نگاه باربارا کروگر و هم چنین ملاک قرار دادن آثار وی؛ سعی در بازنمایی این گونه مسائل دارد.

از آن خودسازی, اصالت و تالیف., باربارا کروگر, عکاسی, فمینیسم