مهرداد ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
ایرج محمودزاده کنی - استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران

طراحی سازه های ضد انفجار از جنگ جهانی اول در دستور کار مهندسین سازه و واحدهای مختلف نظامی قرار گرفته است. جنگ جهانی دوم طلیعه توسعه این شاخه از مهندسی را رقم زده و ساز ههای ضدانفجار با تاکید بر میزان صلبیت در دستورکار مهندسین قرار گرفته است. در حالحاضر عمکرد مناسبی از ساز هها در طی انفجار در دست است اما در عی ن اعتماد پذیری نسبتاً مناسب ساز ههای ضد انفجار، دانش فنی مدونی درارتباط با عملکرد مناسب بخ شهای غیرسازه ای متکی بر این ساز هها در دست نیست. این موضوع بدان جهت از اهمیت بالایی برخوردار است که عملکرد کلی یک ساختمان نظامی ضدانفجار پس از وقوع حادثه تنها تابعی از عملکرد سازه ای آن نبوده و بخش های غیر سازه ای نیز می باید پس ازوقوع انفجار از عملکرد منا سبی برخوردار باشند. به منظور محافظت و کاهش ارتعاشات سازه های بتنی ضد انفجار و به تبع آن کاهش مقدار ارتعاشات تجهیزات متکی بر این سازه ها از صفحاتفومی به عنوان جذب کننده و میرا کننده ارتعاشات استفاده م یشود. این صفحات به همراه صفحات فلزی، مانند لای ههای ساندویچی سطوح خارجیسازه را پوشش می دهند و اگر این صفحات به نحو مناسبی طراحی شوند مقدار ظرفیت سازه در برابر بار انفجار بسیار افزایش پیدا می کند. به منظور بررسی اثر مقاومت فشاری بتن بر روی رفتار تجهیزات متکی بر ساز ههای محافظت شده با صفحاتی از جنس فو مهای فلزی 1، یک مدل ریاضی اتاق کنترل که در پالایشگاه خراسان قرار دارد توسعه داده شده است. در مدل ریاضی سازه صفحات فومی، سازه اصلی با دیوا رهای پیرامونی،صفحات فلزی پوشش دهنده فوم ها و بارگذاری انفجار در نظر گرفته شده است. به جای استفاده از بارهای ضربه ای مثلثی شکل معادل از بارگذاری واقعی استفاده شده که پارامترهای مرتبط با آن از منابع مربوطه استخراج گردیده است. با بررسی نتایج بدست آمده از مد لهای ریاضی متعدد ساخته شده از بتن با مقاوم تهای فشاری گوناگون، این گونه نتیج هگیری می شود که استفاده از بتن با مقاومت فشاری بالا تاثیری بر روی میزان شتاب تجهیزات ندارد

مقاومت فشاری بتن، صفحات ساندویچی، فوم های فلزی، بارگذاری انفجار