اثر کاربرد خارجی تنظیم کننده های رشد گیاهی بر عملکرد کمی و کیفی دانه و سرعت تبادلات گازی رقم های مختلف گندم نان
عنوان مقاله: اثر کاربرد خارجی تنظیم کننده های رشد گیاهی بر عملکرد کمی و کیفی دانه و سرعت تبادلات گازی رقم های مختلف گندم نان
شناسه ملی مقاله: JR_IJFCS-54-1_014
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_IJFCS-54-1_014
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
راضیه تیموری - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
محسن سعیدی - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
سعید جلالی هنرمند - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
محمد اقبال قبادی - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
مختار قبادی - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
خلاصه مقاله:
راضیه تیموری - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
محسن سعیدی - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
سعید جلالی هنرمند - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
محمد اقبال قبادی - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
مختار قبادی - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
تنظیمکنندههای رشد گیاهی از مهمترین عوامل تنظیمکننده تولید محصولات زراعی میباشند. بنابراین به منظور بررسی اثر تنظیمکنندههای رشد گیاهی بر صفتهای فیزیولوژیک و عملکرد کمی و کیفی دانه گندم (Triticum aestivum L.)، این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول در ۱۰ سطح شامل ۱۰ رقم گندم نان (زارع، پارسی، سیوند، پیشتاز، بهار، آذر ۲، بزوستایا، گاسپارد، سیروان و مرودشت) و فاکتور دوم در چهار سطح شامل محلولپاشی غلظت ۵۰ میکرومولار تنظیمکنندههای رشد گیاهی سیتوکینین، اکسین، جیبرلیک اسید و عدم محلولپاشی (شاهد) در زمان متورمشدن غلاف سنبله و گلدهی بود. نتایج نشان دادند که اختلاف معنیداری بین رقمها از نظر صفتهای زراعی و فیزیولوژیک وجود داشت. رقمهای سیوند و پارسی در این شرایط بهترتیب با ۱۱۴۷ و ۱۰۹۷ گرم در هکتار دارای بیشترین و رقم آذر ۲ با ۶۳۶ گرم در هکتار دارای کمترین عملکرد دانه، عملکرد زیستتوده، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، وزن هکتولیتر، سرعت فتوسنتز و محتوی کلروفیل a بودند. نتایج نشان دادند که کاربرد تنظیمکنندههای رشد سبب افزایش معنیدار عملکرد دانه، عملکرد زیستتوده، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، سرعت فتوسنتز جاری، محتوی پروتئینهای محلول برگ و درصد پروتئین دانه شد. در بین تنظیم کننده های رشد مورد بررسی، کاربرد غلظت ۵۰ میکرومولار سیتوکینین، بیشترین افزایش در سرعت فتوسنتزی گیاه (۴/۱۸ درصد) را موجب شد.
کلمات کلیدی: اکسین, پروتئین دانه, جیبرلین, سیتوکینین, فتوسنتز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1771299/