پیمان زمانی - معاون سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری شاهین شهر

سلامت واژه ای آشناست و هیچ انسانی در پی آن نیست که با کوچکترین اهمالی، این موهبت خدادادی را به مخاطره اندازد و زیبایی، شادابی و نشاط را از زندگی خود سلب کند. از همین روست که با بروز کوچکترین اختلال و یاعلامت و احساس درد به چارهاندیشی پرداخته و راه مداوا را در پیش میگیریم. حاصل این تدبر و مراجعه ی به موقع، حصول سلامت جسمی ما و رسیدن به امنیت و آرامش میباشد. خوشبختانه در عصر کنونی ارتباطات و رسانه هایجمعی باعث به جریان انداختن اطلاعات و حتی رقابت تنگاتنگ در میان جوامع بشری شده اند؛ اهمیت پرداختن بهمقوله ی سلامت را دوچندان کردهاند. آنچه مد نظر است سلامت روح و روان زنان است که در هیاهو و مشغله هایزندگی، کمتر مورد کنکاش و حتی واکاوی قرار میگیرد. سلامت جسم با سلامت روح و روان تحقق مییابد و این دو لازم و ملزوم هم میباشند. سلامت روان یکی از اصطلاحاتی است که همواره مورد اختلافات بوده و هر کسی برای این تعریف، ملاکی را در نظر میگیرد؛ اما عموما کسی که با هنجارها و رفتار اکثریت جامعه ی خویش مطابق و سازگار باشد، از لحاظ روانی سالم معرفی و تلقی میشود. این فرد رفتارهایش را طبق عرف و هنجارهای جامعه ی خود مطابقت میدهد. از زندگی شخصی خود احساس لذت و رضایت دارد و از نظر اطرافیان، شخصی خوشنود و راضی بهنظر میرسد، هم در زندگی شخصی و هم زندگی اجتماعی خویش. علاوه بر آزمونهای شخصیتی و پرسشنامه های چند جنبهای شخصیتی مینه سوتا که برای اندازه گیری سلامت روان یک فرد بهکار میرود؛ برخی رفتارها هم مویدوجود یک بیماری روانی میباشند که اهم آنها عبارت اند از افسردگی، اضطراب، خود بیمارانگاری، وسواس و وجودافکاری مزاحم در ذهن و روح فرد. باید بدانیم و باور کنیم که هیچ فردی بهطور صد در صد از لحاظ روانی سالمنیست؛ همچنانکه کمترمی بینیم فردی از بعد جسمانی هم کاملا سالم و تندرست باشد؛ اما شدت و ضعف یک اختلالو بیماری حائز اهمیت قرار میگیرد. تا وقتی مشکلی در زندگی ما اختلال ایجاد نکند، بیماری و تهدید تلقی نمیشوند؛ اما شدت یافتن یک اختلال مثل افزایش اضطراب یا وسواس میتواند فکر و ذهن سالم را بیمار و آلوده سازد و سلامتروان او را به مخاطره اندازد.

ورزش، نشاط اجتماعی، سلامت روان، شهروند، شاهین شهر