سارا پارسائی جهرمی - دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی

خاقانی شروانی شاعر توانای قرن ششم، یکی از مشهورترین قصیده سرایان ادبیات فارسی به شمارمی رود؛ ویژگی های خاص منش و شخصیت وی مانند غرور و مناعت طبع، همواره توجه منتقدان وپژوهشگران حوزه ی زبان و ادبیات فارسی را به سوی خود معطوف نموده است. سیمای جانوران خاصدر دیوان وی، بازتاب جالب توجهی داشته است. هدف پژوهش پیش رو، بررسی کیفیت و کمیت بازتابابعاد شخصیتی این شاعر بزرگ بر نحوه ی تصویرآفرینی های وی در حوزهی جانوران است. روشپژوهشی مقاله ی حاضر از نوع نظری و کتابخانه ای می باشد. در پایان پژوهش این نتیجه حاصل می شودکه احوالات درونی شاعر و نویسنده، به صورت خودآگاه و ناخودآگاه بر تولیدات ادبی و هنری وی تاثیرمی گذارد. غرور، عصیانگری، سیادت طلبی و دیگر ابعاد شخصیتی خاقانی در نحوه ی تصویرپردازی هایوی از جانوران خاص و قدرتمند، بازتاب داشته است. نوع استفاده ی شاعر از صورخیال (تشبیهات واستعارات و کنایات و...)، برآمده از ویژگی های روحی و شخصیتی وی است.

خاقانی، تصویرسازی، جانوران، مناعت طبع، نارسیسیسم