نرگس قانع - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،دانشگاه آزاد اسلامی یزد، ایرا
منصوره هادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،دانشگاه آزاد اسلامی یزد، ایرا
فاطمه فتوحی - کارشناس شهرسازی

گسترش شهر نشینی در سال های اخیر با چنان سرعتی به وقوع پیوسته که تا چند دهه پیش غیر قابل تصور بود. درکشورهای در حال توسعه رشد سریع جمعیت و تمرکز فعالیت های اقتصادی در شهرهای بزرگ منجر به مهاجرتهایگروهی و گسترده به شهرها شده است. شهر نشینی انفجار آمیز، قسمت های تاریخی شهرها را تخریب و زاغه ها و محلات فقیرنشین را بوجود آورده است. بنابراین می توان اسکان غیر رسمی را یکی از پیامدهای گسترش شهرها وزندگی شهری دانست که شهرها را در رسیدن به پایداری با مشکل مواجه میسازد. در ایران نیز به دلایل زیادی چون افزایش سریع جمعیت، گرایش به داشتن مسکن مستقل، جا به جایی های بدون برنامه، گرانی زمین های شهری ومحدودیت و کمبود خدمات، حاشیه نشینی بوجود آمده است. در ایران اسکان غیر رسمی واقعیتی انکار ناپذیر میباشدکه توجه ویژه ای را میطلبد. البته گفتنی است که وضعیت کالبدی محله های حاشیه نشینی ایران در مقایسه با نمونه های جهانی آن از کیفیت بالاتری برخوردار است. در این مقاله، علاوه بر پرداختن به مفاهیم و چالش های این موضوع،راهکارهای مورد استفاده در جهان همانند برنامه های بهسازی و توانمندسازی مناطق حاشیه نشین مورد بحث قرار گفته است.

حاشیه نشینی، بهسازی، توانمندسازی