مهدی ناظمی - برون سازمانی

رشد و تعالی جوامع و دستیابی انسان به آسایش و آرامش درخور طبیعت و فطرت او بر اساس آموزه های فرهنگهای اصیل الهی امکانپذیر است. توسعه اقتصادی جوامع پیشرفته امروز، نیازهای زندگی انسان را به خوبی تامین نکرد. وجود سرمایه طبیعی فراوان و رشد سرمایه فیزیکی و حتی توسعه سرمایه انسانی نتوانست حیات اجتماعی رضایت بخشی را به ارمغان آورد. انسان پدیده ای است که جنس و نوع آن در فراوانی خود، وحدتی می یابد که از فردیت در هراس است. سرمایه اجتماعی، دارایی ذاتی و جوهری اجتماع انسانی است که آن را از اجتماع غیر انسانی متمایز می سازد. سرمایه اجتماعی، موجبات بهره گیری هر چه بیشتر و بهتر از سایر گونه های سرمایه اعم از سرمایه طبیعی و سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی را فراهم می سازد. چیستی، چرایی، ضرورت وجود سرمایه اجتماعی و چگونگی تولید آن در سطوح مختلف جامعه، موضوع بحث و بررسی این مقاله است.

سرمایه اجتماعی, اعتماد اجتماعی, شبکه, پیوستگی, سرمایه انسانی