ماهیت ارزهای دیجیتال از منظر فقه مقارن
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: پانزدهمین کنفرانس بین المللی حقوق و علوم قضایی
- کد COI اختصاصی: IJCONF15_063
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 569
نویسندگان
دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی
دانشیار گروه فقه و حقوق دانشگاه شهید مطهری
چکیده
ارزدیجیتال، اصطلاح جدید و نوظهور است که، نیازمند بررسی عمیق از جمیع جهات، به ویژه از منظر فقه اسلامی است. ارز دیجیتالپول فضای مجازی است که به وسیله آن میتوان حجم بسیار زیادی از پول را در مدت زمان کوتاه تری نسبت به تراکنش های بانکی،و به صورت بین المللی، جابه جا کرد. محل فعالیت این ارزها، شبکه اینترنت است و بدون نیاز به تشریفات و تایید دولت ها در حالانجام است، چراکه اساسا هدف از ایجاد این ارزها، انجام معاملات بدون نظارت و دخالت دولت هاست، که این مورد خالی از اشکالنخواهد بود. در مقاله پیش رو در صدد پاسخ به این سوال هستیم که ماهیت ارزهای دیجیتال چیست و از منظر فقهی چه آثاری برآنمترتب می شود؟ با بررسی های صورت گرفته، به این نتیجه رسیدیم که به طور کلی،هم در میان فقهای شیعه و هم اهل سنت دودیدیگاه موافق و مخالف وجود دارد که موافقان به اصولی همچون صحت و اباحه استناد کرده و مخالفان به غرری بودن اشاره دارند.ارزهای دیجیتال دارای مالیت هستند و پول به شمار می روند و تایید یا عدم تایید دولتها، تاثیری بر هویت پولی این ارزها نمی گذارد.ارزهای دیجیتال دارای محاسن غیر قابل انکاری هستند که تکامل ساختار و شیوه استفاده از آن، می تواند، حلیت شرعی استفاده ازآنها را در پی داشته باشد؛ در غیر این صورت، قاعده لاضررو نفی سبیل، نسبت به سایر قواعد فقهی مطروحه پیرامون این ارزها، پیشیگرفته و در مقابل مشروعیت آنها می ایستند و حلیت آنها را به عدم حلیت تبدیل می کند.کلیدواژه ها
ارز دیجیتال، بیت کوین، پول، عین، فقه مقارن، مالمقالات مرتبط جدید
- تحلیل مبانی فقهی حقوقی ماده ۳۰ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ و نگاهی به رویه قضایی در این خصوص
- تحلیل حقوقی و فقهی تاثیر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ بر حقوق کودکان
- مفهوم و چهارچوب حقوقی حق فسخ در قراردادهای کار بر اساس قانون کار و رویه دیوان عدالت اداری
- نقش دفاتر اسناد رسمی و مشاورین املاک در اجرای قانون الزام
- بررسی تطبیقی کنوانسیون راجع به قانون حاکم بر مسئولیت ناشی از کالا با قوانین حمایت از حقوق مصرف کنندگان ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.