مجید هوشنگی - Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran
عارفه حجتی - MA in Persian Language and Literature, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran

در دوره نقد نو و با شکل­ گیری روش­ های جدید در روایت ­شناسی، الگوهای متعددی در زمینه شناخت و نقد روایت ظهور کرد. دراین میان، الگوی گرماس با الهام از روایت شناسی پراپ، و با تکیه بر اصل فلسفی تقابل، سعی داشت روایت ها را برمبنای نیروهای کنشگر شش ­گانه فاعل/ مفعول (هدف)، یاری رسان/ بازدارنده، فرستنده/ دریافت کننده در یک نظام نوین تحلیل متن بررسی کند. ازسویی، سهروردی به سبک و روش پیش ­متنی و با تکیه بر داده های فلسفی خود، از زبان روایت و تمثیل در جهت تبیین و تشریح اندیشه های خود به گونه ­ای بهره­ جسته است که می ­توان برخی روایات او را از منظر گرماس تحلیل و بررسی کرد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی ساختار تقابل ­ها را در رساله فی حاله الطفولیه­ بررسی کرده است. طبق یافته ها، شاکله این روایت، به صورت لایه ­ای و تودرتو، برخاسته از مشخصه­ های فکری و الگوهای مسلط بر ذهن سهروردی است و حضور کنشگرها در این روایت کامل است و در برخی خرده ­روایت­ ها در قالب سیالیت نقش ­ها مشاهده می ­شود. ازسویی دیگر، با وجود حضور هر سه پی رفت در روایت کلان و خرده ­روایت ­ها، پی رفت غالب را می­ توان میثاقی دانست که در جذابیت روایت نسبت به دیگر رسائل سهروردی نقش دارد. درنهایت، همسویی مفعول/ هدف در روایت کلان و چهار خرده ­روایت دیگر، به برجستگی این هدف یعنی «رسیدن به آرامش» در نظام فکری او خواهد انجامید.

Narratology, Greimas, Suhrawardi, Fi Hālat al-Tufulliyah., روایت شناسی, گرماس, سهروردی, فی حاله الطفولیه.