فرحناز معتمدی سده - پژوهشکده ی کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، صندوق پستی: ۱۴۹۸-۳۱۴۸۵، کرج- ایران
رضا روشن - پژوهشکده ی کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، صندوق پستی: ۱۴۹۸-۳۱۴۸۵، کرج- ایران

ویروس سندرم لکه سفید یکی از عوامل عفونت زای مهم میگو می باشد. در این تحقیق، از نمونه های میگو عفونی و جمع آوری شده از مزارع میگو استان بوشهر، ویروس سندروم  لکه سفید جداسازی و در همولنف خرچنگ دراز تکثیر و از طریق آزمون PCR وجود ویروس تایید گردید. تیتراسیون ویروس در پست لاروهای میگو به روش کربر /ml۵۰LD ۱۰۵.۴ محاسبه و غیرفعال سازی با بیم الکترون انجام شد. ارزش ۱۰D و دز مطلوب پرتو الکترون برای غیرفعال سازی این ویروس به ترتیب ۸۵/۱ و ۱۳ کیلوگری به دست آمد. ویروس پرتوتابی شده با الکترون به عنوان واکسن- الکترون و باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس پرتوتابی شده به عنوان محرک برای ایمن سازی میگو وانامی استفاده شدند. دز حفاظتی ۵۰ % برای گروه های دریافت کننده واکسن الکترون، واکسن الکترون همراه با باکتری ویبریو پرتوتابی شده و گروه دریافت کننده باکتری ویبریو پرتوتابی شده به تنهایی در روش تزریقی به ترتیب ۶۲/۵، ۳۰/۶ و ۸۷/۲ محاسبه شد. درصد بقا نسبی این سه گروه در روش تزریقی به ترتیب ۶۴ %، ۷۲ % و ۲۲ % و در روش حمامی به ترتیب ۷۵ %، ۸۵ % و ۵/۱۲ % محاسبه شد. با توجه به نتایج آزمون مواجهه دو گروه ۱ و ۲ در مقابل ویروس زنده اثر حفاظتی خوبی نشان دادند. لذا نتیجه گیری می شود که باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس پرتوتابی شده می تواند به عنوان یک محرک ایمنی اثر حفاظتی واکسن- الکترون را در میگوها تقویت نماید. هم چنین هر دو روش تزریقی و حمامی برای واکسیناسیون میگوها بدون اختلاف معنی دار در درصد بقا نسبی مناسب می باشند.

میگو, ویروس سندرم لکه سفید, بیم الکترون, ویبریو پاراهمولیتیکوس, واکسن