فاطمه احمدلو - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سعیده اسکندری - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

گیاه دارویی سیر (Allium sativum) ما بین ردیف های صنوبر اورامریکن (Populus euramericana ۹۲/۴۰) کاشته شده در اسفند ماه ۱۳۹۵ به فاصله ۴×۳ متر، در اواخر پاییز ۱۳۹۶ مورد کاشت قرار گرفت. طرح آماری این تحقیق بلوک های کامل تصادفی با ۳ تیمار شامل (سیر با صنوبر، تک کشتی صنوبر و تک کشتی سیر) بود . کشت سیر در پنج ردیف به طول ۲۱ متر و با فواصل ۵۰ سانتی متر بین ردیف در سه بلوک در آبان ۱۳۹۶ انجام شد. در طی هر فصل رویش، نهال های صنوبر و بوته های سیر هر هفته یکبار آبیاری شدند. ارتفاع و قطر برابر سینه درختان صنوبر در پایان هر فصل رویش به مدت چهار سال اندازه گیری و سپس رویش ارتفاعی، قطری و موجودی حجمی در هکتار و در سال آن محاسبه و با استفاده از آزمون تی (T) مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی اقتصادی از هر یک از کشت های خالص و تلفیقی بر اساس شاخص های نسبت برابری زمین (LER)، شاخص مجموع ارزش نسبی (RVT) و شاخص سودمندی کشت تلفیقی (IA) انجام شد. در سال های ۹۷ و ۹۸ به ترتیب اختلاف معنی دار آماری در مشخصه های رویش قطری و ارتفاعی در کشت تلفیقی و خالص صنوبر وجود داشت که بیشترین مقدار آن در کشت تلفیقی صنوبر بود. در سال ۹۹، به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیک سیر در کشت خالص با مقدار ۶۷/۸۷۹۱ و در کشت تلفیقی با مقدار ۳۳/۲۴۰۸ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در همه سال های مورد مطالعه LER بیشتر از یک و بین ۶۱/۱ تا ۷۶/۲ و به طور کلی میانگین سه ساله آن ۲۸/۲ به دست آمده است.

بیشه زراعی, عملکرد تولید, نسبت برابری زمین, نوع کشت, ویژگی های رویشی