حسین یعقوب الاملی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران مدیریت و ساخت دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
سهیل منجمی نژاد - دکتری عمران از دانشگاه صنعتی شریف استاد دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
بیژن صفوی - دکتری اقتصاد استاد دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب

برای جوابگویی به رشد پیش بینی شده در تقاضای برق تا سال ۲۰۳۰، مجموع سرمایه گذاری ۱۰ تریلیون دلاری در زیرساخت های بخش نیرو مورد نیاز است. این رقم معادل ۶۰ درصد کل سرمایه گذاری بخش انرژی است، در حالی که تقاضا برای برق افزایش می یابد، نیاز به سرمایه گذاری هم رفته رفته بیشتر می شود و از ۲/۶ تریلیون دلار در دهه کنونی به ۳/۹ تریلیون دلار در ۲۰۲۱ تا ۲۰۳۰ می رسد. (آژانس بین المللی انرژی ۲۰۲۰). صنعت برق در کشورهای در حال توسعه به بیش از نیمی از سرمایه گذاری جهانی، یعنی رقمی بیش از ۵ تریلیون دلار نیاز دارد. از این میان زیر بخش تولید نیز بزرگ ترین سهم از کل سرمایه گذاری در زیرساخت های برق را به خود اختصاص می دهد. در این مقاله با بررسی روش های تامین مالی به کار گرفته شده در پروژه های حوزه انرژی و با بهره گیری از نظر خبرگان، نسبت به انتخاب روش های مناسب برای پروژه های نیروگاه های برقآبی ایران اقدام شده است. روش تحقیق توصیفی و کاربردی و پیمایشی می باشد. در ادامه اوزان معیارهای موثر بر تصمیم انتخاب روش تامین مالی از طریق روش سوارا تعیین و روش های تامین مالی خارجی با استفاده از نظر خبرگان و با بهره گیری از روش تصمیم گیری واسپس، جهت تامین مالی پروژه های نیروگاه های برقآبی، رتبه بندی شده اند. نتایج حاصل نشان داد که روش های استقراضی از اولویت بالاتری نسبت به روش های غیر استقراضی دارند.

ارتقا اقتصاد برق با تامین مالی، الویت بندی تامین مالی نیروگاه برق آبی، تکنیک چند معیاره سوارا و واسپاس