دو گیاه آلو (Prunusspinosa L.) و ازگیل (Mespilusgermanica L.) از درختچه های خاردار متعلق به تیره گل سرخیان می باشند که به صورت خودرو در اغلب جنگل های استان گلستان می رویند و در طب سنتی منطقه از هر دو گیاه به عنوان ضد التهاب، ضد عفونی کننده و مقوی قلب استفاده می شود. در این تحقیق اندام های دو گیاه از رویشگاه های مختلف استان (گرمابدشت- ۷۰۰ متر و روستای زیارت -۱۲۱۵ متر) به صورت تصادفی جمع آوری شد و به ترتیب اثر میزان ارتفاع روی میزان فنل کل (در برگ و میوه نارس آلو) و آنتوسیانین کل (در برگ های ازگیل و گل های آلو)؛ همچنین تغییرات مقدار فنل کل در میوه آلو در ۴ مرحله از بلوغ (نارس، بالغ، رسیده و بعد از بلوغ) بررسی شد. مقدار فنل کل با روش فولن-سیکالتو و مقدار آنتوسیانین کل با روش اختلاف pH با دستگاه اسپکتروفوتومتر در ۳ تکرار سنجش و مقایسه شد. نتایج نشان داد که مقدار فنل کل در برگ ‍های آلو از میوه های آن بیشتر بود. مقدار فنل کل در میوه های آلو به طور پیوسته در طی بلوغ کاهش می یافت. مقایسه میانگین داده ها تحت ANOVA در سطح ۵ درصد نشان داد که عامل ارتفاع در همه موارد (به غیر از مقدار فنل کل در میوه های نارس آلو) اثر معنی داری داشته است.

ازگیل, آلو, آنتوسیانین , فنل, مراحل بلوغ