زینب اصلانی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
علی جعفری - دانشیار گروه علوم ارتباطات، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
جعفر سلمان زاده - استادیار گروه حقوق، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

حریم خصوصی به عنوان یکی از عینی ترین و ارزشمندترین مفاهیم نظام های حقوقی توسعه یافته است و ارتباط تنگاتنگی با کرامت انسانی دارد ولی در نظام حقوقی کشورها اختلاف نظراتی در تعریف این حق وجود دارد چرا که این موضوع به شدت به فرهنگ و محیطی که در آن عمل می کنند، بستگی دارد. علاوه بر دولت ها، رسانه های عمومی نیز در راستای حفظ حریم خصوصی اشخاص مسئولیت دارند و باید مطابق قوانین لازم عمل نمایند و از نقض این حریم به بهانه های مختلف خودداری کنند و در صورت نقض آن و ورود خسارت به اشخاص جبران خسارت نمایند. خسارات ناشی از حریم خصوصی غالبا جنبه معنوی دارند. قواعد مسئولیت مدنی، زیان های ناشی از نقض حریم خصوصی داده ها را پوشش می دهد. ضمن تحمیل مجازات های مالی و جبران ضررهای ناشی از فعل زیانبار برای زیان دیده و تنبیه رسانه، فرصت لازم جهت حضور در عرصه های فرهنگی به رسانه مربوطه داده خواهد شد. در این راستا به نظر می رسد تدوین قانون جامع در باب مسئولیت مدنی در رسانه های گروهی ضروری است. در مقاله حاضر سعی بر این است با استفاده از روش اسنادی - کتابخانه ای مسئولیت مدنی رسانه ها در حقوق ایران و انگلستان مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

رسانه, حریم خصوصی, مسئولیت, خسارت, فضای سایبر