جعفر مرادحاصلی - دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه شهید بهشتی

چکیده این مقاله نقشه و طرحی از حوزه هایی فکری ارائه می دهد که تقریبا به تاریخ فرهنگی نزدیک هستند. جدا کردن تاریخ فرهنگی از تاریخ فکری، تاریخ اجتماعی و تاریخ سیاسی، باستان شناسی و تاریخ های فعالیت هایی مثل هنر، ادبیات، زبان و دین، که در گروه های تاریخ یا در سایه «مطالعات دیداری»، «مطالعات دینی» یا «مطالعات فرهنگی» بررسی می شوند، سخت و دشوار است. تمامی این همسایگان «حلقه داخلی» را تشکیل می دهند که به تفصیل به بحث گذاشته شده اند. آن سوی حلقه داخلی «حلقه میانی» قرار دارد که رشته هایی مثل انسان شناسی، قوم شناسی، جامعه شناسی، علوم سیاسی و جغرافیا را دربر می گیرد. گرچه این رشته ها از تاریخ فرهنگی جدا هستند، اما تاثیر چشمگیری بر آن گذاشته اند. فراتر از این دو حلقه «حلقه بیرونی» جای دارد که مورخان فرهنگی اخیرا به آن پی برده اند و شامل روان شناسی، مطالعات شناختی، علم اعصاب و زیست شناسی می شود. تاثیر این حلقه بیرونی بر تاریخ فرهنگی همچنان مبهم و نامشخص است.

رشته های علمی, میان رشته ای, چرخش ها, مطالعات فرهنگی