ماریه دستیار - کارشناسی روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد واحد تنکابن، تنکابن، ایران.

هدف از انجام پژوهش بررسی رابطه بین سبک فرزندپروری با عزت نفس دانش آموزان دوره دوم ابتدایی بوده و پژوهش حاضر بر حسب هدف از نوع کاربردی و براساس روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر تنکابن به همراه والدینشان می باشد که در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل می باشند. جمعیت دانش آموزان بالغ بر ۱۴۸۵ نفر می باشد که از آن میان طبق جدول کرجسی- مورگان ۳۰۴ نفر را به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه سبک فرزندپروری رابینسون و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) توسط پژوهشگر جمع آوری گردید. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۰/۰ و ۸۸/۰ به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی استفاده می شود. در بخش توصیفی جهت سنجش متغیرهای پژوهش از اندازه های گرایش به مرکز (میانگین) و اندازه های پراکنده از مرکز (انحراف استاندارد) و نمودار استفاده گردید و در بخش استنباطی نیز برای بررسی متغیرها از همبستگی پیرسون و پیش بینی آن ها از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. به منظور تجزیه تحلیل داده ها نیز از نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بین سبک فرزندپروری با عزت نفس دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر تنکابن تاثیرات معنادار وجود دارد.

سبک فرزندپروری، عزت نفس، دانش آموزان.