بررسی نقش خلاقیت بر پیشرفت جمعی دانش آموزان ابتدایی

هدف این تحقیق مطالعه نقش خلاقیت و نوآوری بر پیشرفت جمعی در بین دانش آموزان است. از آنجا که عامل اساسی پایداری، پویایی و موفقیت های نهادهای مختلف، حرکت با محوریت خلاقیت و نوآوری است، آموزش و یادگیری مبتنی بر خلاقیت یکی از شیوه های نوین یادگیری تلقی گردد که توانسته است سطح دانایی و دانش را در جامعه افزایش دهد. امروزه نمود آن در جامعی که در آن گردش امور مبتنی بر دستاوردها، اطلاعات و شاخص های علمی باشد به عبارت دیگرجامعه دانش محور می توان مشاهده نمود . در این تحقیق از روش مطالعه مروری تحقیقات انجام شده در ایران و خارج از کشور استفاده شده است. نتایج نشان داد که بچه هایی که به تفکر خلاق تشویق می شوند، روز به روز انگیزه و اعتماد به نفس بیشتری از خود نشان می دهند؛ همچنین خلاقیت، مهارت های انعطاف پذیری را که آنان برای رویارویی با آینده این نامعلوم نیاز دارند برایشان فراهم می سازد. در راهبردهای مطرح شده می توان به بالا بردن ظرفیت خلاقیت که باعث غنای زندگی می گردد و به مشارکت در ساختن جامعه ای بهتر تاکید نمود. پیشنهاد گردید هنگامی که شاگردان برای مدت طولانی با توقع اندک و فعالیت ناچیز کار کنند، وقتی ثمره کارشان تحت نظارت و فرمایشی باشد و مقوله های پیچیده درسی به روش سطحی تدریس شوند آنان فرصت چندانی برای بروز خلاقیت به دست نمی آورند؛ لذا باید دانش آموزان را به دانش، ایده ها، اندیشه ها وتفکرات جدید وبکر تشویق نمود. از سوی دیگر برای معلم ضرورت دارد در تمامی دروس علاوه بر طرح اندیشه های نو، آمادگی پذیرش ایده های جدید دانش آموزان خود باشد .

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، دانش آموزان ، پیشرفت جمعی ، ابتدایی .