فیروزه چمن دوستی - استادیار موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور

بهینه سازی روش های کشت و کار زیتون از لحاظ کمی و کیفی بسیار ضروری می باشد. در بررسی حاضر ریزنمونه های زیتون رقم کرونایکی تهیه شده از شاخه های نهال های جوان زیتون پس از سترون سازی با هیپوکلریت سدیم تجاری به میزان ۱۰درصد رقیق شده و به مدت ۱۰ دقیقه در محیط های کشت پایه MS، OM و DKW غنی شده با سیتوکینین های BA، KIN، ۲ip، TDZ و ZEA همچنین اکسین IBA کشت شدند. نتایج نشان داد که ترکیب محیط های کشت پایه و هورمون های افزوده شده به این محیط ها روی شاخه زایی و رشد شاخه های جانبی روی ریزنمونه ها تاثیر دارد. بر این اساس هورمون ZEA در محیط کشت پایه DKW بیشترین تاثیر را دارا بوده و همچنین کمترین تاثیر متعلق به هورمون BA در محیط کشت MS می باشد

زیتون، شاخه زایی، کشت بافت، هورمون های سیتوکینینی