بررسی برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی در ساختار سازمان آموزش و پرورش

اگر سرمایه های یک سازمان را ( پول، اطلاعات، امکانات و تجهیزات) درنظر بگیریم، درمقوله مدیریت، اداره کارها چندان سخت نیست. ولی درمورد نیروی انسانی فرق می کند. اگر نیروی انسانی بدون روحیه و ضعیف باشد ما قادر نخواهیم بود سازمان را اداره کنیم. اهمیت نیروی انسانی برای سازمان بسیارزیاد است اگرچنین نباشد کل برنامه های سازمان ازبین می رود، چون مهمترین بخش دارایی سازمان همان نیروی انسانی است. هماهنگ کردن این زیر سیستم ها با هم یکی از چالش های نیروی انسانی است مانند یک گروه موسیقی که یک رهبردارد وتک تک افراد مسئولیت یک ساز را برعهده دارند (اینترنت برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی).در نیروی انسانی هر فردی مسئولیت خاص خود را برعهده دارد که این مسئولیت باید درجهت و به دنبال هدف معین و مشترکی باشد. دومین چالش، هماهنگی بخش نیروی انسانی با سایر سیستم ها در سازمان آموزش و پرورش (مانند بخش مالی- تولید- بازاریابی و. . .) است. چالش سوم استراتژی های بالا دستی است وکسانی که روی سازمان آموزش و پرورش تاثیر می گذارند. برای پاسخ گویی به این چالش ها باید یک الگو داشته باشیم که الگوی مدیریت استراتژیک نیروی انسانی در سازمان آموزش و پرورش می باشد. اگر استراتژی کلی یک سازمان توجه به مشتری باشد ما نمی توانیم بگوییم که استراتژی نیروی انسانی فقط به فکر کاهش هزینه ها باشد بلکه باید مشتری مداری نیز باشد. یک جریان مانند محیط و نیز نیروهای نهادی که هردو روی سازمان تاثیر دارند هم قابل اغماض نیستند. نیروهای نهادی مانند حاکمیت و خط مشی ها می باشد که به دولت و حاکمیت برمی گردد، که اگرچنین باشد، کل سازمان هماهنگ می شود. خط مشی های دولتی یا حاکمیت باید و نباید های محدودکننده هستند که به منافع عمومی توجه دارند. ولی بخش خصوصی چنین نیست، بلکه بیشتر منافع فردی خودرا در نظر می گیرد.

کلیدواژه ها:

سرمایه های فکری ، مدیریت ، نیروی انسانی ، سازمان آموزش و پرورش