سیدمرتضی موسوی محب - دکترا، مدیریت آموزشی، استادیار دانشگاه تهران شمال
فرشته جمعه زاده شهواری - دانشجوی کارشناسی ارشد، تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
معصومه بیگم موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
محبوبه حیدری دشت ارژنه - دانشجوی کارشناسی ارشد، تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

هدف از این پژوهش بررسی تکنولوژی آموزشی ، به عنوان متحول کننده فرایندهای یادگیری است . این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . فناوری اطلاعات و ارتباطات درمدت زمان کوتاهی که از پیدایش آن می گذرد توانسته است تغییرات فراوانی را درنحوه زندگی بشر به وجود آورد. یکی اززمینه هایی که سهم عمده ای ازاین تغییرات را به خود اختصاص داده است ، یادگیری است . تعلیم و تربیت ، واژهای که فرایندی پیچیده را در خود جای داده و خانوادهها و نظام آموزشی مداوم در تلاشاند این فرآیند را با توجه به امکانات و ضروریات آن عصر، بهتر و سریع تر به سرمنزل مقصود برسانند. عصر حاضر که عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات است ، می تواند کمک شایانی به این امر بنماید. در عصر کنونی استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات باید جای خود را در نظام تعلیم و تربیت پیدا نما ید و به عنوان یک اصل مهم ، در برنامه ریزی آموزشی و برنامه ریزی درسی مدارس گنجانده شود. فناوری آموزشی اغلب به عنوان ابزاری تلقی می شود که می تواند از محتوای آموزش جدا شود. آگاهی از پیچیدگی فناوری به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از یک سیستم پیچیده، شکل دادن آگاهانه به فناوری برای افزایش تعامل انسانی را ممکن می سازد. در نهایت این پژوهش ما را به این نتیجه رساند که هدایت فرآیند توسعه فناوری در آموزش و پرورش به سمت حفظ و تقویت تعامل انسانی کاملا امکان پذیر است . این امر مستلزم تصدیق نقش لاینفک فناوری در آموزش است : در نظر گرفتن فناوری به معنای در نظر گرفتن افراد نیز است . انجام این کار مستلزم تخیل و تلاش برای بازتعریف جهت پیشرفت است . این باید در دستور کار فناوری آموزشی به عنوان یک حوزه باشد .

فناوری ، فناوری اطلاعات، تکنولوژی ، تکنولوژی آموزشی ، آموزش و پرورش