بررسی مزیت نسبی استفاده از چراگاه در حین پرواربندی گوسفند نژاد زل

به مظور بررسی مزیت نسبی استفاده از چراگاه درحین پرواربندی گوسفند نژاد زل در استان مازندران آزمایش با تیمار هایی شامل صفر،یک و دو ساعت گردش آزاد در چراگاه انجام گرفت.از 10 راس بره نر زل مازندران با میانگین وزنی 25+2/5 کیلوگرم و سن 270+20 روز استفاده شد. بره ها بطور تصادفی در 3 گروه 6 تایی تقسیم بندی شدند.مدت اجرای طرح 105 روز بود.دامها همه روزه راس ساعت 9 صبح از دامداری به مرتع مجاور انتقال می یافتند وتیمار شاهد نیز از جایگاه خارج نگردید. بررسی ها نشان دهنده عدم وجود اختلاف آماری معنی دار در وزن نهایی ، افزایش وزن مراحل مختلف وزن کشی ، میانگین مصرف روزانه خوراک بین تیمارها،میانگیتن ضریب تبدیل غذایی در همه دوره ها ومیانگین کل دوره ها می باشد P<0/05 با توجه به جمیع جهات می توان در پروار بندی بره های نژاد زل به منظور عادت دهی حیوان به چرای آزاد و آمادگی برای تحرک وقطع ناگهانی جیره در زمان لزوم و نیزکاستن مخاطرات تولید از چرای آزاد دام تا 2 ساعت در روز حین پرواربندی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مزیت نسبی ، چراگاه ، پرواربندی ، گوسفند زل