حجت اله اروانه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آبیاری و زهکشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد
نسرین کاید خورده - دانشجوی کارشناسی دانه های روغنی مرکز آموزش جهاد کشاورزی دزفول

محدودیت منابع آب ، همواره مهم‌ترین مشکل کشاورزی ایران بود و گسترش سطح زیر کشت در کنار استفاده از روش هاگ سنتی و غیر اصولی آبیاری ، سبب تشدید این محدودیت در سال‌های اخیر شده است. بخش کشاورزی بزرگ‌ترین مصرف کننده زیر منابع آب کشور ( پیش‌ازاین 90% ) می‌باشد و متأسفانه به دلیل پایین بودن راندمان آبیاری (حداکثر 30%)، بیشترین هدر رفته منابع محدود آب کشور نیز در این بخش اتفاق می‌افتد. امروز راندمان گل آبی در سطح کشور در مناطق و شرایط مختلف بین 25 الی 40% است که به طور عمده مربوط به تلفات انتقال در انهار ، تلفات توزیع در مزارع و تلفات مربوط به سوءمدیریت آبیاری است. با پیشرفت فناوری در سال‌های اخیر توجه خاصی به توسعه روش‌های و فنّاوری‌های نوین آبیاری شده است که در این مقاله سعی شده است با این فناوری‌ها و نقش آن‌ها در دستیابی به کشاورزی پایدار پرداخت شود .

محدودیت منابع آب ، راندمان آبیاری ،روشها و فناوری های نوین آبیاری