مهدی کوثری - استاد گروه آموزش ابتدائی دانشگاه فرهنگیان واحد شهید بهشتی اقلید
حسین جوشن - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدائی دانشگاه فرهنگیان واحد شهید بهشتی اقلید
امیرحسین نصیری - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدائی دانشگاه فرهنگیان واحد شهید بهشتی اقلید
رضا دشتیان - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدائی دانشگاه فرهنگیان واحد شهید بهشتی اقلید

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دبیرستان دخترانه ام ابیها شهرستان اقلید در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند برای انجام این پژوهش ۲۱۰ دانش آموز با روش نمونه گیری دسترس انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه تنیدگی تحصیلی و پرسشنامه کمک طلبیآموزشی را تکمیل کردند. همچنین معدل سال گذشته به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در نظر گرفته شد. دادهها باروش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که میان تنیدگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلیرابطه منفی و معنیدار و میان کمک طلبی آموزشی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنیدار وجود داشت. همچنین میان تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی رابطه معنیداری وجود نداشت .تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی در یک مدل توانستند ۱۳/۷درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کنند. با توجه به بتای استاندارد سهم تنیدگی تحصیلی در پیشبینی پیشرفت تحصیلیبیشتر از کمک طلبی آموزشی بود بنابراین پیشنهاد میشود معلمان، مدیران و برنامه ریزان به نشانه های متغیرهای تنیدگی تحصیلی وکمکطلبی آموزشی توجه و بر اساس آن برنامه های مناسبی را برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان طراحی نمایند

تنیدگی , کمک طلبی , پیشرفت تحصیلی