بررسی تاثیرگذاری ابعاد خودپنداره بر خود باوری دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش نصرت آباد

هدف اصلی پژوهش حاضر تاثیرگذاری ابعاد خودپنداره بر خود باوری دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش نصرت اباد که به صورت توصیفی- همبستگی در اسفند ۱۴۰۱ انجام شد در این پژوهش از پرسشنامه ی محقق ساخته ی ۳سوالی ۴ گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۷۶۴ و جامعه ی اماری کلیه دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش نصرت آباد وانتخاب ۸۵۶نفر به عنوان نمونه ی آماری به شیوه ی تصادفی انتخاب شدند، خودپنداره طی تجربیات شخص سازمان می یابد و در واقع مجموعه استنباط هایی است که یک شخص براساس تجربیات خویش درباره خود می کند. آموزش مستقیم، دریافت توصیفات دیگران، قابل اطمینان دانستن این توصیف ها و به طور کلی ترکیب مشاهداتی که او از خودش دارد و توصیف های سایر مردم از او، خودپنداره افراد را تشکیل می دهدخودباوری در دانش آموزان باعث درک بهتر آنها به استعدادهای خود واستفاده بهتر از توانایی و استعدادهای خواهد شد . متاسفانه بعضی از افراد توانایی های خود را نادیده میگیرند و حسرت داشتن توانایی های دیگری را می خورند این افراد به جای این که در صدد کشف استعداد ها و توانایی هایشان باشند سعی می کنند کارهای دیگران را تقلید کرده و مانند آنها عمل می کنند و وقتی هم نتوانستند خیلی زود ناامید شده و به خدا بد گمان می شوند براساس استنباط انجام شده می توان نتیجه گرفت که خودپنداره می تواند اثرگذاری مثبتی بر رشد خودباوری در دانش آموزان ابتدایی نصرت آباد داشته باشد وخودپنداره اجتماعی، تحصیلی، مثبت بر میزان خودباوری دانش آموزان ابتدایی نصرت آباد موثر است، پیشنهاد می شود در پژوهش های اتی پیرامون تاثیر خود پنداره مثبت بر پیشرفت تحصیلی مقالاتی نوشته شود.

کلیدواژه ها:

ابعاد خودپنداره ، خودباوری ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش و پرورش نصرت آباد